نگاهی به زندگی و آثار استاد میرزا غلامرضا اصفهانی

Abstract

در تاریخ خو شنویسی ایران « میرزا غلامرضا اصفهانی » (۱۲۴۶-۱۳۰۴ هجری قمری) به شخصیتی جامع تبدیل شده که پس از گذشت یکصد وبیست وپنج سال از درگذشتش می توان در آثار ماندگار وی نکات و ارز شهای زیباشناختی را بازشناسی کرد و برای همیشه از آ نها لذت برد. میرزا همزمان با محمدرضای کلهر (۱۲۴۵-۱۳۱۰ ه . ق) می زیست و خط نستعلیق را بسیار عالی، درست، کامل و استادانه می نوشت .در فن کتیبه‌نگاری و ترکیب کردن کلمات شیوه‌ ای ممتاز از هم عصران خویش داشت کتیبه های سر در مسجد و مدرسه سپهسالار از این نمونه هاست. علاوه بر خوشنویسی طبع شعر نیز داشته و گاه گاه بگفتن نظم میل و رغبت می کرد تا جایی که تخلص وی غزال بوده است. از آثار باقیمانده موجود وی درمی‌یابیم که علاوه بر قلم نستعلیق در خط شکسته نیز دارای مهارتی کامل بوده و در این قلم، استادی مسلم شناخته می‌شد. همچنین ایشان در سیاه مشق نویسی نیز استاد ماهری بوده و آن را به عنوان یک سبک مستقل، جایگاه ویژه ای بخشید.عادت و شیوه وی چنین بود که بجای امضاء در ذیل آثار خویش گاهی خطوط خود را با رقم (یا علی مدد) یا (یا علی مدد است) مشخص می کرد.