مطالعه روند پژوهش در حوزه علم سنجی در ایران و بررسی الگوی رفتار علمی پژوهشگران در این حوزه

Abstract

از جمله روشهای علمی که می توان به بررسی مآخذ منابع گوناگون پرداخت و از راه شمارش تعداد استفاده از آن منبع به پر مراجعه ترین منابع دست یافت، روش تحلیل استنادی است زیرا در آن نوعی رابطه محتوایی بین سند و متن وجود دارد. این پژوهش با هدف تعیین الگوی رفتار علمی پژوهشگران در چگونگی استفاده از منابع علمی، به تحلیل استنادی مقالات فارسی ارائه شده در حوزه علم­سنجی خواهد پرداخت.<br /> جامعه آماری این پژوهش، مقالات چاپ شده بین سالهای 1388-1392 در حوزه علم­سنجی از پایگاههای Noormags، Magiran، Ensani، Civilica و Sid می­باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد از 156 مقاله موجود 3045 استناد استخراج شده است و تعداد متوسط استناد در هر مقاله 19.5 می باشد. توزیع زبانی بالابودن میزان استناد به زبان لاتین با 68 درصد را نشان می­دهد. همچنین پوشش زمانی منابع مربوط به سال 1389 با 37 درصد از کل استنادها می باشد که این نشان دهنده توجه بیشتر سازمانهای ایرانی و پژوهشگران به این موضوع در آن سال می باشد. همچنین نتایج حاکی از این است که مجلات از قانون برادفورد تبعیت می کنند و مجله هسته فارسی در این حوزه فصلنامه علمی-ترویجی رهیافت می باشد.