تدوین مدل ساختاری پایستگی تحصیلی در دانش آموزان دختر بر اساس خودکارآمدی تحصیلی با نقش میانجی وجدان تحصیلی

Abstract

پژوهش حاضر با هدف تدوین مدل ساختاری پایستگی تحصیلی بر اساس خودکارآمدی تحصیلی با توجه به نقش میانجی وجدان تحصیلی انجام شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و مدل­یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش­آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر بوکان در سال­تحصیلی 1400-1399 بودند که از طریق روش نمونه­گیری خوشه­ای تعداد 300 نفر به عنوان نمونه مورد نظر انتخاب شد. برای جمع­آوری داده­ها از سه پرسشنامه استاندارد پایستگی تحصیلی مارتین و مارش (2008)؛ وجدان تحصیلی مک ایلروی و بانتینگ (2002) و خودکارآمدی تحصیلی مورگان- جینکز (1999) استفاده شد. تحلیل داده­ها با روش همبستگی پیرسون و مدل­یابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار 23 SPSS و 8/8 LISREL انجام شد. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که بین پایستگی تحصیلی به عنوان متغیر ملاک با مولفه­های خودکارآمدی تحصیلی(استعداد، بافت و کوشش) و وجدان تحصیلی رابطه معنادار وجود دارد (001/0p<). همچنین نتایج تحلیل روابط ساختاری نیز نشان داد که مولفه­های خودکارآمدی هر سه بصورت مستقیم و غیرمستقم و وجدان تحصیلی به طور مستقیم بر پایستگی تحصیلی دانش­آموزان اثر می­گذارند (001/0p<) و وجدان تحصیلی نقش میانجی­گری جزیی در این بین ایفاء می­نماید. در نهایت محاسبه شاخص­های برازش معلوم شد مدل از برازش مناسبی برخوردار است. بر اساس یافته‌های این پژوهش خودکارآمدی تحصیلی هم بصورت مستقیم و هم بصورت غیر‌مستقیم از طریق وجدان تحصیلی با پایستگی تحصیلی در ارتباط بود. بنابراین بهبود خودکارآمدی تحصیلی و وجدان تحصیلی دانش آموزان روش مناسبی برای ارتقای پایستگی تحصیلی آنها به شمار می آید.