• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • نشریه شیمی و مهندسی شیمی ایران
    • دوره 42, شماره 3
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • نشریه شیمی و مهندسی شیمی ایران
    • دوره 42, شماره 3
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    پورفیرین فلزیM-TPP کمپلکس شده با سیستئین با بسترهای هیدروژلی و وسیکلی به عنوان نانوزایم های پراکسیدازی و کاتالازی

    (ندگان)پدیدآور
    موسوی موحدی, زینبسجادی مهر, یزدانگلبن حقیقی, محسن
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    1.287 مگابایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    علمی-پژوهشی
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    پورفیرین‌ها را می‌توان به‌طور گسترده به‌عنوان بیوکمپلکس‌های جایگاه فعال در نظر گرفت، در این حال می­ توان از پورفیرین فلزی سنتزی بر مبنای زیست الگو ( بیومیمتیک) به عنوان شبه ­آنزیم استفاده کرد. سیستم متشکل از کمپلکس فلز پورفیرین - سیستئین  و پلیمر "پلی اتیلن گلیکول (پگ)" یا  مواد سطحی فعال مخلوط "سدیم دودسیل سولفات و دودسیل تری­اتیل آمونیوم بروماید (اس­دی­اس/دی­تب)"  برای مدل­ سازی کلروپراکسید از طبیعی به کار برده می ­شود. کلروپراکسیداز طبیعی می­ تواند عملکرد پراکسیدازی، یعنی اکسید کردن سوبستراها در pH های متفاوت داشته باشد. در غیاب سوبسترای مناسب، کلروپراکسیداز هیدروژن­پراکسید را تجزیه می کند و دارای فعالیت کاتالازی است. متال-تترا(2-پیریدیل) پورفیرین (M-TPP)، پررزونانس­تر و دارای گروه ­های کشنده، قوی­تر از هِمین (جایگاه فعال آنزیم طبیعی) در فعالیت شبه ­پراکسیدازی و کاتالازی عمل می­ کند. Fe-TTP دارای حداکثر فعالیت پراکسیدازی در میان فلز - پورفیرین­ ها با فلزات مرکزی از جمله آهن (III)، منگنز (III) و روی (II) است. جزء سه گانه: " Fe-TPP – سیستئین - پگ"، بیشترین کارآیی را از طریق کاهش پارامتر میکائیلیس - منتن ( ) دارا می باشد. مشاهده می‌شود که آبگریزی پورفیرین با تغییر فلز مرکزی به ترتیب به صورت آهن (III)، منگنز (III) و روی (II) افزایش می ­یابد. در این حالت آبگریز بودنِ جایگاه فعال نانوزایم شبه­ پراکسیدازی پتانسیلی برای ورود بیشتر سوبسترای هیدروفوب (گایاکول) به چرخه واکنش و در نتیجه فعالیت و کارایی بیشتر Fe-TPP نسبت به کمپلکس ­های  دیگر M-TPP است.  در مرحله دیگر، برای طراحی کاتالیست زیستی کاتالازی، Mn-TPP دارای حداکثر فعالیت کاتالازی در میان دیگر فلز - پورفیرین­ های ذکر شده می­ باشد. جزء سه­ گانه: "Mn-TPP – سیستئین - اس­دی ­ اس/دی­تب"، بیشترین کارآیی را از طریق کاهش پارامتر میکائیلیس - منتن ( ) دارا می ­باشد. میکروسکوپ الکترونی عبوری نانوزایم­ های " M-TPP – سیستئین - پگ"  را به صورت کلوئیدهای هیدروژلی حفره حفره  نشان می‌دهد که در مقایسه با بیوکاتالیست­ های وسیکلی تک حفره " M-TPP – سیستئین -  اس­دی­اس/دی­تب "  از طریق سطح ویژه بالاتر برای برخورد موثر با سوبسترای آلی نانوزایم پراکسیدازی، کارایی بیشتری را ایجاد می‌کند.  
    کلید واژگان
    بیومیمتیک
    نانوزایم پراکسیداز
    کاتالاز
    متال - تترا(2-پیریدیل)پورفیرین (M-TPP)
    هیدروژل پلی اتیلن گلیکول (پگ)
    وسیکل اس دی اس/دی‌تب
    بیوشیمی و شیمی زیستی

    شماره نشریه
    3
    تاریخ نشر
    2023-11-22
    1402-09-01
    ناشر
    جهاد دانشگاهی-پژوهشکده توسعه صنایع شیمیایی ایران
    سازمان پدید آورنده
    پژوهشگاه شیمی و مهندسی شیمی ایران، تهران، ایران
    پژوهشگاه شیمی و مهندسی شیمی ایران، تهران، ایران
    دانشکده علوم شیمی و نفت، دانشگاه شهید بهشتی، اوین، تهران، ایران

    شاپا
    1022-7768
    URI
    https://www.nsmsi.ir/article_253118.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1165123

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب