تنوع ژنتیکی گوسفند نژاد بهمئی با استفاده از نشانگر ریزماهواره

Abstract

تنوع ژنتیکی در صفات اقتصادی، اساس برنامه‌های اصلاحی در گوسفند است و نبود تنوع در جمعیت‌های پایه باعث محدودیت قدرت انتخاب برای رفع نیازهای غیر قابل پیش بینی در آینده است. ریزماهواره‌ها به عنوان نشانگرهای همبارز و دارای چند شکلی بالا، به سرعت به عنوان بهترین نشانگرهای مولکولی جهت برآورد تنوع ژنتیکی در گونه های متفاوت دام‌های اهلی شده‌اند. در این مطالعه نیز، تنوع ژنتیکی گوسفند بهمئی استان کهگیلویه و بویراحمد با استفاده از10جایگاه ریزماهواره‌ مورد بررسی قرار گرفت. سپس مقادیر تنوع آللی، شاخص محتوای اطلاعات چندشکلی(PIC)، هتروزیگوسیتی مورد انتظار، هتروزیگوسیتی مشاهده شده، شاخص شانون و تعادل هاردی واینبرگ محاسبه شد. در مجموع 108 آلل در 10 جایگاه مورد بررسی شناسایی شد که بیشترین تعداد آلل متعلق به جایگاه BM6444 و کم‌ترین تعداد آلل مربوط به جایگاه ETH10 بود. همچنین، میانگین تعداد آلل برای کل جایگاه‌ها برابر 8/10 بود. دامنه تعداد آلل موثر برای ریزماهواره‌ها در محدوده 21/2 الی27/11 با میانگینی برابر 51/6 بود. متوسط هتروزیگوسیتی مشاهده شده در همه جایگاه‌ها بیشتر از هتروزیگوسیتی مورد انتظار بود. میانگین محتوای اطلاعات چندشکلی (PIC) ریزماهواره‌ها 79/0 بود و ریزماهواره های ILSTS011 و ETH10 به ترتیب دارای حداکثر و حداقل محتوای اطلاعات چند شکلی بودند. ریزماهواره ETH10 علاوه بر داشتن کمترین تعداد آلل، محتوای اطلاعات چند شکلی حداقل (44/0) را در بین جایگاه ها آشکار ساخت. بیشترین مقدار شاخص شانون مربوط به جایگاه BM6444 با بیشترین تعداد آلل و کمترین مقدار نیز از آن جایگاه ETH10 با کمترین تعداد آلل بود. هم‌چنین میانگین شاخص شانون نیز در جمعیت مورد مطالعه بالا بود (98/1). آزمون مربع کای به منظور بررسی تعادل هاردی واینبرگ برای تمام جایگاه‌ها در سطح جمعیت انجام شد و نتایج حاصل در تمامی جایگاه‌ها انحراف بسیار معنی‌داری را از تعادل نشان دادند (001/0P<). بطور کلی، نتایج پارامترهای تنوع برآورد شده بیانگر تنوع بالای جمعیت گوسفند بهمئی مورد مطالعه می‌باشد.