تعیین ارزش غذایی جلبک سبز با استفاده از روش‌ کیسه‌های نایلونی و تولید گاز و بررسی تأثیر آن روی متابولیت‌های شکمبه

Abstract

زمینه مطالعاتی: جلبک یک ابر غذا است که می‌تواند مشکلات آینده تغذیه‌ی جهان را حل کند و اکنون در آستانه خشکسالی منطقه‌ای و جهانی و کمین فاجعه بین‌المللی تغذیه، جایگزینی علوفه با جلبک در غذای دام جزء پروتکل مبارزه با خشکسالی در عرصه‌ی صنعت دام می‌باشد. هدف: تحقیق حاضر، به منظور تعیین ارزش غذایی جلبک سبز، با روش‌های حیوان زنده (in vivo)، کیسه‌های نایلونیnylon) bag) و روش آزمون گاز (gas test) انجام شد. روش‌ کار: در این پژوهش تعداد دو رأس گوسفند اخته فیستولا‌گذاری شده (5/2 ±5/50 کیلوگرم)، برای آزمایش in situ و تعداد 4 گوسفند جهت آزمایش حیوان زنده مورد استفاده قرار گرفتند. . به منظور عادت‌پذیری گوسفندان به جیره‌های آزمایشی یک دورۀ 14 روزه در نظر گرفته شد. مقدار گاز تولیدی در زمان‌های 2، 4، 6، 8، 12، 16، 24، 36، 48 و 72 ساعت و تجزیه‌پذیری به روش کیسه‌های نایلونی در زمان‌های 0، 4، 8، 12، 16، 24، 36 و 48 ساعت اندازه‌گیری گردید. اطلاعات حاصله نیز درقالب طرح کاملاً تصادفی با 2 تیمار و 3 تکرار و با نرم‌افزار آماری SAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: تجزیه‌پذیری ماده‌ی ‌خشک جلبک سبز در 48 ساعت انکوباسیون 66/53 درصد، تجزیه‌پذیری پروتئین‌ خام جلبک سبز در 48 ساعت انکوباسیون 36/46 درصد بود، میزان گاز تولیدی جلبک سبز نسبتا پایین است و در 72 ساعت پس از انکوباسیون 99/116 میلی‌لیتر بر گرم ماده‌ی ‌خشک بود. در این مطالعه، تیمار حاوی جلبک سبز تأثیر معنی‌داری روی جمعیّت هولوتریش، دیپلودینیوم و انتودینیوم ندارد ولی منجر به افزایش معنی-داری در جمعیّت اپیدینیوم شده است (05/0>P). نتیجه‌گیری نهایی: نتایج نشان داد، که تیمار حاوی جلبک سبز منجر به افزایش معنی‌داری در جمعیت اپیدینیوم (105 × 35/1 به جای105 × 75/0 ) گردیده است (05/0 >p). جلبک سبز تجزیه‌پذیری شکمبه‌ای بالایی همانند علوفه‌ی یونجه دارد و می‌تواند جایگزین مناسبی برای علوفه‌ یونجه گردد.