ارائه چارچوب ارزیابی تأثیرات تنظیم‌گری در تدوین خط‌مشی‌های فرهنگی

Abstract

امروزه فرایند خط‌مشی‌گذاری و به‌ویژه مرحله تدوین خط‌مشی از ویژگی‌ها و ضوابط دقیقی تبعیت می‌کند تا درنهایت آنچه تدوین می‌گردد در مرحله اجرا نیز بتواند موفق باشد. دراین‌ارتباط، صرفاً ارزیابی اجرای خط‌مشی (پسینی) کارساز نبوده و لذا موفقیت در ارزیابی صحیح تنظیم‌گری را زمانی می‌توان کسب نمود که فرایند جامع و کلی ارزیابی تأثیرات (مثبت و منفی) تنظیم‌گری به‌صورت ترکیبی (پیشینی و پسینی) نمایان شود. از همین رو، هدف اصلی این پژوهش، پرداختن به این پرسش خواهد بود که چارچوب مناسب ارزیابی تأثیرات تنظیم‌گری در تدوین خط‌مشی‌های فرهنگی باید دارای چه اجزا و مراحلی باشد. در این پژوهش از پارادایم تفسیری، با رویکردی استقرایی- قیاسی، صبغه روش کیفی چند روشی و از طریق بهره‌گیری از استراتژی‌ فراترکیب و مطالعه موردی به انجام پژوهش مبادرت خواهد شد. گردآوری داده‌های موردنیاز از مرور ادبیات و نیز محیط و مشارکت‌کنندگان پژوهش انجام خواهد شد. باتوجه‌به تحلیل کیفی با بهره­برداری از تکنیک تحلیل تم و نرم‌افزار 2020MAXQDA داده­های گردآوری شده در 4 تم اصلی شامل اقدامات آماده­سازی فضای استفاده از ارزیابی تأثیرات تنظیم‌گری از‌جمله ایجاد شبکه مدیریت دانش، مراحل و اجزای اجرای ارزیابی تأثیرات تنظیم‌گری همچون تشخیص، شناخت و تعریف مسئله؛ تعیین مخاطب، انتخاب مجری، بررسی وضعیت موجود، ترسیم وضعیت مطلوب، بررسی ابعاد و تأثیرات تصمیمات، اجرا و توصیه‌های قبل از آن و در نهایت نظارت و ارزیابی؛ نتایج استقرار ارزیابی تأثیرات تنظیم‌گری برای سازمان، جامعه مخاطبین و آموزش عالی و در نهایت تم اصلی نهادینه‌کردن آن شامل عوامل درونی و بیرونی در راستای ارائه این چارچوب با کمک تکنیک تعقیب علّی فرایند در تدوین خط‌مشی‌های فرهنگی شناسایی شد.