پیش‌بینی اعتیاد دانش‌آموزان به شبکه‌های اجتماعی براساس اهمال‌کاری تحصیلی و طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه با درنظرگرفتن نقش میانجیگری ناگویی خلقی

Abstract

هدف از اجرای این پژوهش پیش‌بینی اعتیاد دانش‌آموزان به شبکه‌های اجتماعی، بر اساس اهمال‌کاری تحصیلی و طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه، با درنظرگرفتن نقش میانجیگری ناگویی خلقی است. پژوهش با روش همبستگی از طریق الگویابی ‌معادلات ‌ساختاری انجام شده است. جامعة آماری دربردارندة تمامی دانش‌آموزان دختر متوسطة دوم آموزش‌وپرورش کرج در سال تحصیلی 1402-1401بوده است. با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای و ساده، 390 نفر از دانش‌آموزان برای نمونة پژوهشی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل ‌پرسش‌نامه‌های اعتیاد به فضای مجازی یانگ (1998)، اهمال‌کاری تحصیلی راثبلوم و سولومون (1984)، طرح‌واره‌های ناسازگار اولیة یانگ (1998) و ناگویی خلقی تورنتو باگبی و همکاران (1997) بوده است. داده‌‌ها با آزمون تحلیل عاملی تأییدی و مدل‌یابی معادلات ساختاری تحلیل شده است. نتایج نشان می‌دهد اهمال‌کاری تحصیلی و طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه رابطة مستقیم مثبت و معناداری با ناگویی خلقی و اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی دارند. همچنین، نتایج تحلیل مسیر نشان از برازش خوب الگوی نهایی پژوهش دارد؛ به صورتی که ‌اهمال‌کاری تحصیلی و طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه،‌ غیرمستقیم از طریق نقش میانجی ناگویی خلقی، اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی را به‌صورت مثبت و معنی‌داری ‌پیش‌بینی کرده‌اند. نتایج نشانگر نقش مهم ناگویی خلقی در ‌پیش‌بینی اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی در‌ دانش‌آموزان است.