واکاوی میزان بهره‌مندی اعضای هیأت علمی علم اطلاعات و دانش‌شناسی و کتابداری و اطلاع‌رسانی پزشکی ایران از فعالیت‌های مدیریت اطلاعات کاغذی شخصی

Abstract

<strong>هدف:</strong> پژوهش حاضر با هدف بررسی وضعیت مدیریت اطلاعات کاغذی شخصی اعضای هیأت علمی گروه‌های آموزشی علم اطلاعات و دانش‌شناسی و کتابداری و اطلاع‌رسانی پزشکی ایران با استفاده از مدل جونز انجام شده است. <strong>روش‌شناسی:</strong> این پژوهش از نوع کاربردی است که به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه‌ی مورد بررسی تمامی اعضای هیأت علمی علم اطلاعات و دانش‌شناسی و کتابداری و اطلاع‌رسانی پزشکی در دانشگاه‌های دولتی ایران است. ابزار پژوهش پرسش‌نامه‌ای است و برای تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز از نرم‌افزار آماری spss استفاده شده است. <strong>یافته‌ها:</strong> میانگین کلی مدیریت اطلاعات کاغذی شخصی 32/3 می‌باشد. به لحاظ جنسیت، وابستگی سازمانی و سن تفاوت معنی‌داری مشاهده نمی‌شود، اما به لحاظ درجه‌ی علمی تفاوت معنی‌داری میان اعضای هیأت علمی دانشیار و استاد وجود دارد. <strong>نتیجه‌گیری: </strong>بهترین وضعیت مدیریت اطلاعات کاغذی شخصی در گروه سنی 45-36 سال، درجه‌ی علمی دانشیار، گروه‌های کتابداری و اطلاع‌رسانی پزشکی و زنان بوده است. در کل، علی‌رغم مشاهده‌ی وضعیت نسبتاً مطلوب، لزوم ارتقای مهارت‌های اعضای هیأت علمی در مواجه با حجم انبوه اطلاعات کاغذی احساس می‌شود، تا با صرف کم‌ترین هزینه، بهترین اطلاعات در مناسب‌ترین زمان بازیابی شود.