وقایع اتفاقیه

Abstract

این روایت، داستان روح سرگردانی‌ست که در مدرسه‌ی فلاحت تهران، اکنون دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران، گرفتار مانده و از ورای دهه‌ها، شاهد دگرگونی‌های علمی، محیطی و فرهنگی آن بوده است. نویسنده با بهره‌گیری از زاویه دید اول شخص، به بازخوانی تاریخ آموزش کشاورزی در ایران، خاطراتی از روزگار دارالفنون، مدرسه فلاحت مظفری، و تاسیس موزه جانورشناسی می‌پردازد و در عین حال، به نقدی دردناک و طنزآمیز از وضعیت امروزین مدیریت منابع، اسراف آب، و بی‌توجهی به اصول زیست‌محیطی و فرهنگ بازیافت در دانشگاه می‌رسد. این مقاله، ترکیبی‌ست از نثر ادبی، تاریخ‌نگاری و نگاه محیط‌زیستی که با بهره‌گیری از شخصیت‌پردازی و روایت خلاق، مخاطب را به تامل درباره رابطه میان علم، فرهنگ، و محیط‌زیست دعوت می‌کند.