مطالعه رابطه بین مالکیت مدیریت استراتژیک و محافظه کاری حسابداری در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

Abstract

مدیران با توجه به انگیزه‌های گوناگون،درصدد شناسایی سریع‌تر سودها و به تاخیر انداختن زیان‌ها و هزینه‌‌ها هستند. محافظه کاری محدودیتی است که توانایی و تمایل این رفتار فرصت طلبانه را از مدیران می‌گیرد. هیات مدیره شرکت به عنوان نهاد راهبری، که نقش هدایت و نظارت بر کار مدیران اجرایی را دارد،از اهمیت بسزایی در هدایت مناسب تر شرکت و از جمله اتخاذ شیوه های محافظه کارانه‌تر در زمانبندی شناسایی سودها برخوردار است. هدف کلی تحقیق، تبیین رابطه بین درصد مالکیت مدیریتی با سطح محافظه کاری اعمال شده در گزارشگری مالی شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می­باشد. نمونه آماری تحقیق شامل 111 شرکت از شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و دوره زمانی تحقیق از سال 1387 تا 1392 می­باشد. برای آزمون فرضیه های تحقیق، از رگرسیون خطی ساده استفاده گردیده است که نتایج حاصل از آزمون فرضیه های این تحقیق، در مجموع حاکی از وجود رابطه معنی دار و مثبت بین مالکیت مدیریتی و محافظه کاری حسابداری و هم چنین عدم وجود رابطه بین درصد سهام شناور آزاد و محافظه کاری حسابداری می­باشد.