نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحق شناس, روح الهfa_IR
dc.date.accessioned1403-12-21T01:53:53Zfa_IR
dc.date.accessioned2025-03-11T01:53:53Z
dc.date.available1403-12-21T01:53:53Zfa_IR
dc.date.available2025-03-11T01:53:53Z
dc.date.issued2024-05-21en_US
dc.date.issued1403-03-01fa_IR
dc.date.submitted2023-09-18en_US
dc.date.submitted1402-06-27fa_IR
dc.identifier.citationحق شناس, روح اله. (1403). تغییرات بیان پروتئین آسپروسین در بافت‌های کبد، پانکراس، قلب و عضلۀ نعلی رت‌های نر مبتلا به دیابت، پس از هشت هفته تمرین استقامتی و مکمل‌یاری گزنه. نشریه علوم زیستی ورزشی, 16(1), 17-29. doi: 10.22059/jsb.2023.365522.1608fa_IR
dc.identifier.issn20089325
dc.identifier.issn2676-4148
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2023.365522.1608
dc.identifier.urihttps://jsb.ut.ac.ir/article_95132.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/1146271
dc.description.abstractمقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی تغییرات بیان پروتئین آسپروزین در بافت‌های کبد، پانکراس، قلب و عضلۀ نعلی رت‌های نر مبتلا به دیابت پس از هشت هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل گزنه بود. روش پژوهش: 48 سر رت نر نژاد ویستار به‌صورت تصادفی به شش گروه هشت‌تایی، کنترل (C)، تمرین (E)، دیابت (D) و تمرین+دیابت (ED)، گزنه+دیابت (UD)، تمرین+گزنه+دیابت (EUD)، تقسیم شدند. پس از دیابتی کردن رت‌ها با تزریق استروپتوزوسین، پروتکل تمرین هوازی تداومی با شدت متوسط تا شدید، به مدت هشت هفته و پنج روز در هفته اجرا شد. میزان مصرف عصارۀ گزنه نیز پنج روز در هفته، به مدت هشت هفته و 150 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، به‌صورت گاواژ داخل معده بود. 48 ساعت پس از آخرین جلسۀ تمرین، نمونه‌برداری انجام گرفت. برای سنجش بیان پروتئین آسپروزین از روش الایزا و برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آنالیز کوواریانس استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که در همۀ بافت‌ها، آسپروسین در گروه دیابت نسبت به گروه کنترل به‌طور معناداری افزایش یافت (05/0>P). گروه EUD بیشترین کاهش را نسبت به گروه دیابت در همۀ بافت‌ها در مقایسه با گروه‌های ED و UD داشت (05/0>P)، به‌طوری‌که در بافت پانکراس این میزان به سطح گروه کنترل سالم نیز رسید، اما تغییرات در بافت قلب معنادار نبود. در همۀ بافت‌ها کاهش اسپروسین نسبت به گروه دیابت در گروه UD بیشتر از گروه ED بود، اما تفاوت بین این دو گروه معنادار نبود. نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌ها، بیان پروتئین اسپروسین در بافت‌های کبد، پانکراس، قلب و عضلۀ نعلی در اثر دیابت افزایش می‌یابد و استفاده از ترکیب تمرین هوازی و عصارۀ گزنه می‌تواند آن را کاهش دهد. اثر هم‌افزایی ترکیب تمرین هوازی و گزنه بسیار بهتر از هر کدام به‌تنهایی بود.fa_IR
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشکده تربیت بدنی دانشگاه تهرانfa_IR
dc.relation.ispartofنشریه علوم زیستی ورزشیfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Sport Biosciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22059/jsb.2023.365522.1608
dc.subjectآسپروسینfa_IR
dc.subjectتمرین استقامتیfa_IR
dc.subjectدیابتfa_IR
dc.subjectگزنهfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.titleتغییرات بیان پروتئین آسپروسین در بافت‌های کبد، پانکراس، قلب و عضلۀ نعلی رت‌های نر مبتلا به دیابت، پس از هشت هفته تمرین استقامتی و مکمل‌یاری گزنهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access Ifa_IR
dc.contributor.departmentنویسندۀ مسئول، گروه علوم ورزشی، دانشکدۀ علوم انسانی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران.fa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue1
dc.citation.spage17
dc.citation.epage29
nlai.contributor.orcid0000-0002-0560-6306


فایل‌های این مورد

فایل‌هااندازهقالبمشاهده

فایلی با این مورد مرتبط نشده است.

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد