هنجاریابی ایرانی مقیاس تنظیم هیجان های کودک با کمک والدین (PACER)

Abstract

هدف از اجرای این پژوهش، تعیین عامل‌های مقیاس تنظیم هیجان‌های کودک با کمک والدین (PACER) در والدین دارای فرزند زیر ده سال و هنجاریابی ایرانی آن بود. روش پژوهش همبستگی از نوع تحلیل عاملی و جامعه پژوهش شامل همه والدین دارای فرزند زیر ده سال، در شهرستان سنندج در سال 1401 بود. از بین آن‌ها با استفاده از قاعده کلاین و به روش نمونه‌گیری در دسترس 370 نفر انتخاب شدند. مقیاس تجدید نظر شده تنظیم هیجانات کودک با کمک والدین (PACER) پس از ترجمه و احراز روایی محتوایی، در نمونه مورد پژوهش اجرا شد. با استفاده از تحلیل عاملی به روش مؤلفه‌های اصلی تعداد 10 عامل به عنوان عامل‌های اصلی مقیاس مشخص شد و با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی عوامل مشخص شده، تأیید شدند. عامل‌های تعیین شده (تعهد رفتاری، حل مسئله، حمایت‌های اجتماعی،نشخوار فکری، حواس پرتی، ارزیابی مجدد، پذیرش، سرکوبی بیانی، برون فکنی و اجتناب) دارای ضریب پایایی از 88/0 تا 96/0 بودند و ضریب آلفای کلی مقیاس 94/0 به دست آمد. همگرایی پرسشنامه هم با پرسشنامه تنظیم هیجانی گراس (2003) تایید شد. نتایج پژوهش نشان داد که این مقیاس از روایی و پایایی مناسب برخوردار است و می‌توان از آن به عنوان ابزاری مناسب در زمینه مشاوره کودک و خانواده‌درمانی در ایران استفاده کرد.