واکاوی بی‌عدالتی جزایی و نقش آن در شیوع فساد آموزشی- پژوهشی در دانشگاه‎ها «مطالعه چند موردی: دانشگاه‎های تهران»

Abstract

در دهه‎های اخیر توجه به عدالت در سازمان‎ها اهمیت بیشتری یافته و عدالت توزیعی ، رویه‎ای ، مراوده‎ای و اطلاعاتی مدّ نظر اندیشمندان در انواع سازمان‎ها قرار گرفته است. یکی از انواع عدالت که مورد بی‎توجهی محققان سازمان قرار گرفته، عدالت جزایی (تنبیهی) است. مجازات و اقدام عادلانه در مقابل مفسدان و قانون‌‎شکنان می‎تواند در گسترش عدالت در سازمان مؤثر واقع شود. در این مقاله تلاش می‎شود تا زمینه‌های شکل‌گیری بی‌عدالتی جزایی و نقش آن در شیوع فساد (اعم از آموزشی و پژوهشی) در دانشگاه‎ها بررسی شود. بدین منظور، نمونه‎ای 22 نفره به روش نمونه‎گیری گلول? برفی از میان دانشجویان و اساتید دانشگاه‌های تهران در سال 1387 مدّ نظر قرار گرفته و بر اساس سؤالات طراحی‌شده توسط محققان، مورد مصاحبه قرار گرفتند؛ روش تحقیق کیفی از نوع مطالعه چند موردی بوده و در تجزیه و تحلیل با استفاده از روش تِم ، هفت تم زمینه‌ساز بی‌عدالتی جزایی در دانشگاه‌ها شناسایی گردید. یافته‎های تحقیق می‎تواند راهکارهای مناسبی در جهت کاهش عوامل بازدارنده تحقق مأموریت و چشم‌انداز مراکز دانشگاهی و آموزشی، در اختیار مدیران و مسئولان این مراکز قرار دهد تا در راستای تولید علم حرکت کنند.