نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorبیاتلو, حسینfa_IR
dc.contributor.authorرحمانیان, داریوشfa_IR
dc.date.accessioned1399-07-08T21:36:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-09-29T21:36:45Z
dc.date.available1399-07-08T21:36:45Zfa_IR
dc.date.available2020-09-29T21:36:45Z
dc.date.issued2019-08-23en_US
dc.date.issued1398-06-01fa_IR
dc.date.submitted2019-05-09en_US
dc.date.submitted1398-02-19fa_IR
dc.identifier.citationبیاتلو, حسین, رحمانیان, داریوش. (1398). نوکران و پدیدۀ سرقت در دورۀ ناصری. تحقیقات تاریخ اجتماعی, 9(1), 1-23. doi: 10.30465/shc.2019.24609.1876fa_IR
dc.identifier.issn2383-0484
dc.identifier.issn2383-0492
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.30465/shc.2019.24609.1876
dc.identifier.urihttp://socialhistory.ihcs.ac.ir/article_4051.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/114225
dc.description.abstractسرقت به‌عنوان متداول‌ترین و فراگیرترین ناهنجاری اجتماعی هم تاثیرات منفی آشکاری در امنیت اجتماعی داشت و هم همۀ قشرهای جامعه را درگیر می‌گرفت. به دیگر سخن تقریبا در میان اکثر قشرهای اجتماع سارق وجود داشت و هر کدام با انگیزه‌ها و نیت‌های مختلفی دست به اعمال سارقانه می‌زدند. در عهد ناصری نیز مردم طبقات مختلف اجتماع درگیر این ناهنجاری اجتماعی بودند. از میان این قشرها می‌توان به لوطیان، سربازها و نوکران اشاره کرد که گزارش‌های متعددی از اعمال سارقانۀ آنها در دست است. در این میان نوکران جمعیتی قابل توجه را در اجتماع عهد ناصری تشکیل می‌دادند و مسائل و موضوعات پیرامون آنها مانند تعاملات آنها با صاحب خود و دیگر اقشار جامعه، نحوۀ معیشت آنها و ... از جمله موضوعات قابل توجه محسوب می‌شود. از طرف دیگر گاه ناهنجاری‌هایی نیز توسط این قشر انجام می‌شد که پربسامدترینِ این ناهنجاری‌ها سرقت بود. مسالۀ پژوهش آن است تا سرقت‌های نوکران و عوامل زمینه‌ساز آن را مورد بررسی و مطالعه قرار دهد. بر این اساس در نوشتار حاضر سعی خواهد شد تا به دو پرسش پاسخ داده شود: نخست آنکه چه عواملی بسترساز سرقت‌های نوکران در دورۀ ناصری بوده است؟ دو آنکه نوکران از چه روش‌ها و شیوه‌هایی برای سرقت استفاده می‌کردند. روش تحقیق در پژوهش حاضر کتابخانه‌ای خواهد بود و با مطالعۀ منابع مهم عهد ناصری که در آن میان سفرنامه‌های اروپایی نقشی اساسی دارند، سعی خواهد شد تا به مسالۀ پژوهش پاسخ داده شود. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که عامل مهاجرت و نابرابری اجتماعی و مواجب اندک و نیز این انگاره که نوکران سرقت را به نوعی حق مسلم خود می‌انگاشتند را می‌توان از عوامل بسترساز سرقت‌های آنان تلقی کرد.fa_IR
dc.format.extent192
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherپژوهشگاه علوم انسانی ومطالعات فرهنگیfa_IR
dc.publisherInstitute for Humanities and Cultural Studiesen_US
dc.relation.ispartofتحقیقات تاریخ اجتماعیfa_IR
dc.relation.ispartofSocial History Studiesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.30465/shc.2019.24609.1876
dc.subjectسرقت/دزدیfa_IR
dc.subjectسارقfa_IR
dc.subjectقاجاریهfa_IR
dc.subjectعهد ناصریfa_IR
dc.subjectنوکرانfa_IR
dc.titleنوکران و پدیدۀ سرقت در دورۀ ناصریfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeعلمی-پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentدکتری رشتۀ تاریخ و تمدن ملل اسلامی دانشگاه تهران و عضو گروه تاریخ اجتماعی دائره المعارف اسلامی،fa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار تاریخ / دانشکده ادبیات دانشگاه تهران.fa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue1
dc.citation.spage1
dc.citation.epage23


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد