جبرانگاری در ارتکاب جرم از منظر پلیس

Abstract

جبر و اختیار یکی از موضوعات اساسی و بنیادین در طول تاریخ فکری و فلسفی بشر را به خود اختصاص داده اند به گونه ای که حتی امروزه با پیشرفت علوم و تفکیک اختیارات دستگاه های مختلف حاکمیتی، موضوع جبر و اختیار و پاسخ به پرسش های بی پایان آن به یکی از غامض ترین مسایل علوم مختلف از جمله علم حقوق تبدیل شده است.سازمان های پلیسی در سرتاسر جهان نیز از این امر مستثنی نبوده و به انحای مختلف درگیر این مساله شده اند.در این پژوهش به دنبال آن هستیم که با تکیه بر نتایج حاکی از مکتب تحققی و تحولات پیرامون آن، به این پرسش پاسخ دهیم که اولا اصولا جبرانگاری در ارتکاب جرم از منظر پلیس به چه معناست و ثانیا تبعیت از این رویکرد در نزد سازمان های پلیسی می تواند چه تبعاتی را از منظر قانونی و حقوقی متوجه جامعه نماید؟ نتیجه تحقیق حاضر بدین صورت است که جبرانگاری در ارتکاب جرم از منظر پلیس به معنای آن است که عوامل پلیس ، افراد را بدون احراز انتساب جرم بدانها و رعایت اصول حقوق شهروندی و قانونی بودن جرم و صرفا بر اساس ویژگی های زیستی چون جنون،مذهبی ،فرهنگی،نژادی و یا اقامت در یک نقطه معین مورد تعقیب و بازداشت قرار دهند. تبعات قانونی تبعیت از رویکرد جبرانگاری در سازمان های پلیسی می تواند از منظر قانونی موجب تضعیف اصول و پایه های حقوقی چون اصل قانونی بودن جرم و احترام به حقوق شهروندی، شود که در صورت استمرار می تواند موجبات بحران های اجتماعی را همچنان که در سازمان های پلیسی کشورهای غربی شاهد آن هستیم فراهم آورد.