مقایسه تأثیر بازخورد خودکنترل و آزمونگر کنترل بر عملکرد مهارت تیر اندازی کارکنان ف.ا.ا هرمزگان

Abstract

هدف از انجام تحقیق حاضر مقایسه تأثیر بازخورد خودکنترل و آزمونگر کنترل بر عملکرد مهارت تیراندازی بود.روش تحقیق از نوع نیمه‌تجربی بود. جامعه تحقیق را کلیه کارکنان پایور فرماندهی انتظامی استان هرمزگان تشکیل دادند. از این بین تعداد 30نفر به روش تصادفی به عنوان نمونه تحقیقی انتخاب شدند. شرکت کنندگان بصورت تصادفی در 3گروه (بازخورد خودکنترل، بازخورد آزمونگر کنترل و گروه کنترل) تقسیم شدند. تحقیق در سه مرحله شامل 1)اکتساب 2)یادداری و3)انتقال انجام شد.بعد از دوره اکتساب، آزمون یادداری پس از 72ساعت و آزمون انتقال نیز 24ساعت پس از آزمون یادداری به عمل آمد. به منظور تجزیه تحلیل داده‌ها از روش‌های توصیفی میانگین و انحراف استاندارد و پس از بررسی نرمال بودن داده‌ها و همگنی واریانس-ها، داده‌ها به روش استنباطی تحلیل واریانس یکراهه و آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شد (05/0 p ≤).نتایج نشان داد، در آزمون اکتساب بین گروه خودکنترل و آزمونگر کنترل تفاوت معناداری وجود نداشت. نتایج همچنین نشان داد که تفاوت معنی داری در آزمون یادداری و انتقال بین گروه های تحقیق بود. نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی عملکرد بهتر گروه بازخورد خودکنترل را نسبت به سایر گروه ها نشان داد. با توجه به نتایج تحقیق پیشنهاد می گردد که مربیان بازخورد خودکنترل را در جلسات تمرین استفاده کنند.