ساز و کارهای بین المللی دستیابی به حقوق جمهوری اسلامی ایران در زمینه توان موشکی

Abstract

توان موشکی جمهوری اسلامی ایران به عنوان کلیدی ترین موضوع دفاعی در نظام جمهوری اسلامی ایران پس از انعقاد برجام مطرح می باشد به گونه ای که عمده ترین توجه غرب و دول منطقه ای در شرایط کنونی معطوف بدان می باشد.موضوع ساز و کارهای بین المللی دستیابی جمهوری اسلامی ایران به حقوقش در زمینه توان موشکی، در بند 19 برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران نیز پیش بینی شده است. در این پژوهش درصدد آن هستیم تا با استناد به اساسی ترین اسناد داخلی و بین المللی از جمله برنامه ششم توسعه جمهوری اسلامی ایران به این پرسش پاسخ دهیم که اساسا چه ساز و کارهایی در حقوق و جامعه بین الملل به منظور دستیابی به حقوق جمهوری اسلامی ایران در زمینه توان موشکی پیش بینی شده است؟ نتیجه تحقیق حاضر بدین صورت می باشد که می توان پنج ساز و کار بین المللی را به طور خاص در شرایط کنونی به منظور دستیابی به حقوق جمهوری اسلامی ایران در زمینه ی توان موشکی ترسیم نمود که عبارتند از عضویت در نظامات بین المللی حاکم بر کاربرد موشک ها با حفظ حقوق و دستاوردهای ملی مرتبط، توسل به ساز و کارهای بین المللی قضایی و داوری، استفاده از ظرفیت سازمان های بین المللی برای دست یابی به حقوق جمهوری اسلامی ایران در زمینه توان موشکی اش ،استفاده از ظرفیت های پسابرجام برای احقاق حقوق جمهوری اسلامی ایران در زمینه توان موشکی و اخذ ضمانت های حقوقی از جامعه بین المللی مبنی بر به رسمیت شناختن حقوق موشکی جمهوری اسلامی ایران. در مقابل این ساز و کارهای بین المللی، چالش هایی نیز وجود دارد از جمله محدودیت های مقرر در قطعنامه 2331 شورای امنیت ملل متحد در ارتباط با توان موشکی جمهوری اسلامی ایران ،امکان دسترسی سازمان بین المللی انرژی اتمی به سایت های موشکی جمهوری اسلامی ایران پس از برجام.