تغییرات طولی (در طول زمان) در الگوهای فعالیت بدنی پلیس‌ها

Abstract

هدف اصلی این مطالعه، مقایسه میزان فعالیت بدنی و استفاده از اهداف و برنامه‌های آموزشی 139 دانشجوی دانشکده پلیس در زمان فارغ‌التحصیلی آن‌ها و پس از سه سال کار در سازمان پلیس است. میزان اهمیت اشکال مختلف تمرینات در میان کارکنان پلیس نیز در همین دوره زمانی مقایسه گردید. شرکت‌کنندگان، به دو پرسشنامه درباره میزان فعالیت خود و اهمیت اشکال مختلف فعالیت‌ها، پاسخ دادند. نتایج نشان دادند که سطوح فعالیت بدنی آن‌ها و استفاده از برنامه‌ها و اهداف آموزشی بعد از سه سال کار به‌عنوان نیروی پلیس کاهش قابل‌ملاحظه‌ای داشتند. در این دوره زمانی، ترجیح بیشتر کارکنان پلیس، به سمت آموزش‌های استقامتی، قدرتی و دو سرعت تغییر یافت، اما در عوض، دیگر آموزش‌های بدن‌سازی و حداکثر قدرت اهمیت زیادی برای آن‌ها نداشتند. پیشنهادشده که روسای پلیس، در نواحی نظامی خود امکاناتی را فراهم کنند تا کارکنانشان در ساعات کاری در فعالیت‌های بدنی مشارکت داشته باشند و این فعالیت‌ها بر اساس برنامه‌ها و دستورالعمل‌های رئیس پلیس کشور تنظیم شوند. انجام سالیانه مسابقات اجباری تناسب بدنی در ایستگاه‌های پلیس، باعث افزایش انگیزه کارکنان پلیس برای شرکت در کلاس‌های ورزشی می‌شود. یک مطالعه طولی روی اولویت‌های آموزش‌های ورزشی موردنیاز می‌باشد تا بتوانیم تعیین کنیم آیا این تغییرات منفی ادامه پیدا می‌کنند یا نه. مطالعات آینده نیز باید در جهت بررسی روش‌هایی باشند که در آن‌ها فعالیت‌های بدنی مأمورین پلیس افزایش یابند.