تبیین شاخص خلاقیت مکانی و اندازه گیری ضرایب اهمیت آنان( نمونه موردی: نواحی شهر کاشان)

Abstract

شهرها به عنوان بستری جغرافیایی، برای رفع نیازهای اولیه بشر همچون نیازمندی های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی گسترش یافته‌اند. در شهرهای ایران، تمرکز بر مفهوم شهر خلاق با تاکید بر داشته‌های درونی اعم از سرمایه‌های انسانی و فرهنگی یک راه کم هزینه برای تقویت پایه‌های اقتصاد در سطح دولت محلی و ایجاد درآمد از طریق تقویت بخش گردشگری خواهد بود. در این راستا ابتدا شاخص خلاقیت مکانی ازطریق الگو توصیفی لاندری با طی کردن سه گام اصلی استخراج شد و در قالب ده شاخص اصلی برای نواحی شهر کاشان معرفی گشت. به منظور تعیین ضرایب اهمیت این شاخص ها از نظرات ده متخصص اقتصاد شهری و اقتصاد هنر و همچنین به منظور جمع آوری اطلاعات کیفی از پرسشنامه استفاده شده است و تعداد 384 پرسشنامه بر اساس جمعیت هر ناحیه شهر کاشان توزیع شد. همچنین پایایی پرسشنامه به کمک نرم افزار SPSS برابر 7/. محاسبه شد. بررسی اطلاعات پرسشنامه‌ای؛ نشان می‌دهد که در میان شاخص‌های خلاقیت مکانی برای نواحی شهر کاشان، شاخص همبستگی و شاخص نگرش در سطوح نواحی 15،11،5 بالاترین مقدار را دارند. همچنین مشارکت مدنی در نواحی 14،13،6 بالاترین میزان است. در اکثر نواحی شاخص تبدیل ایده کم بوده؛ که حدود 60% از پاسخ دهندگان علت آن را عدم حمایت دولت دانسته اند. از طرفی به منظور جمع آوری اطلاعات آماری کمّی نیز از روش اسنادی و کتابخانه ای استفاده شده است. جهت تعیین میزان برخورداری هر ناحیه از شاخص‌های خلاقیت مکانی برای نواحی شهر کاشان از روش تحلیل شبکه‌ای‌ ANP و نرم افزارSuper Decision استفاده شد. نتایج نشان می‌د‌هد که ناحیه 11 از نظر شاخص‌های خلاقیت مکانی در میان 16 ناحیه شهر کاشان، دارای رتبه یک است.