تکنیک‌های طنز کودک در داستان‌های «حذاءالطنبوری و العرندس» کامل الکیلانی و «دیو دیگ به سر و نوش جون آقا بزه» فرهاد حسن زاده

Abstract

طنز، شیوه هنرمندانه بیان اهداف و مشتمل بر تکنیک‌هایی است که در ادبیات معاصر عربی و فارسی، نمود بارزی داشته و نویسندگان بسیاری برای مقاصد خود از آن استفاده نموده‌اند؛ از جمله طنزپردازان می توان، کامل الکیلانی و فرهاد حسن زاده را نام برد که در داستان‌های کودک خود، از واژگان و ترکیب‌های ساده مبتنی بر تکنیک‌های کاربرد زبانی و محتوای زبانی، بهره جسته اند لذا در این جستار سعی شده است با بهره‌گیری از تحلیل محتوا تکنیک‌های طنز کودک حذاءالطنبوری و العرندس از کامل الکیلانی و دیو دیگ به سر و نوش جون آقا بزه از فرهاد حسن زاده با روش تطبیقی مکتب آمریکایی، بررسی شود. یافته‌های پژوهش حاکی از این است که سادگی زبانی و تفاوت‌های لحنی در داستان‌های آنها وجود دارد و کوچک سازی، بزرگ سازی، طنز گفتار، طنز موقعیت، تشبیه، تکرار، تضاد، ضرب المثل و کنایه از تکنیک‌های مشترک طنز پردازی در داستان‌های آنها است و هر یک با تصویرسازی ذهنی، مبالغه، همانندسازی، انتخاب واژگان و ترکیب‌های متداول جامعه، تقابل و تکرار برای برجسته سازی، هدف خود را رویکرد تعلیمی، تربیتی و سرگرمی قرار داده اند، هر چند زبان فرهاد حسن زاده در طنز پردازی، ساده‌تر، کودکانه‌تر، عوام‌تر اما زبان کامل الکیلانی دربیان تشبیه و کیفیت زبانی، کامل‌تر است..