قضاوت، فوتبال و رسانه: گفتمان‌کاوی انتقادی برنامه تلویزیونی نود (90)

Abstract

این مقاله با هدف گفتمان‌کاوی مفهوم قضاوت در برنامه نود و درک چگونگی این برنامه در برساخت معنای قضاوت (داوری) مطلوب در فوتبال صورت گرفت. در این مقاله نویسندگان در تلاشند تا با استفاده از روش تحلیل انتقادی گفتمان و تلفیق رویکردهای لاکلا و موفه با فرکلاف و ون‌دایک و نمونه‌گیری هدفمند به تحلیل دو برنامه با موضوع قضاوت در تاریخ 18 آبان 1394 و 11 اسفند 1392 دست زده تا ضمن شناخت نظام گفتمانی این برنامه، دال‌های اصلی و وقته‌های آن مشخص گردد. نتایج این تحقیق حاکی از آن است که در این برنامه، دال اصلی گفتمان مدنظر عادل فردوسی­پور مدیریت است که تعامل و قانون‌گذاری صحیح وقته‌های آن را تشکیل می‌دهند. همچنین دال مدیریت و سیاست‌گذاری ایجابی، دال مطلوبیت عملکرد و دال مطلوبیت قضاوت، دال‌های اصلی فاعلان این برنامه بوده که با استفاده از دال‌های شناور وقته‌های آموزش، مدیریتی، فناوری‌محور و نظم‌گرایی، آینده‌نگری، اجتماع محوری، مردم‌محوری، صداقت، خبره‌گرایی و دال آمادگی جسمانی در یک زنجیره هم‌ارزی، گفتمان قضاوت و نظام گفتمانی برنامه را شکل می‌دهند.<br /> در واقع برپایه یافته‌های تحقیق، مطلوبیت قضاوت تا حدی مرهون نوع سیاست‌گذاری، نحوه عملکرد مدیران ورزشی و سازمانی کشور، آموزش حرفه‌ای داوران، توجه به ابعاد فنی و حرفه‌ای قضاوت از جمله فناوری‌محوری، نظم‌گرایی، امادگی جسمانی و همچنین قانون‌گذاری صحیح نهادهای تصمیم‌گیر در حوزه ورزش است.<br />