بازنمایی گوی و چوگان در ابیات شعرا ( فردوسی، حافظ، نظامی و جامی)

Abstract

این پژوهش با هدف بازنمایی گوی و چوگان در ابیات شعرا )فردوسی، حافظ، نظامی و جامی) انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع تحلیل محتوا، با رویکرد تاریخی- تحلیلی بود و به منظور جمع آوری اطلاعات از اسناد کتابخانه‌ای مراکز اطلاع‌رسانی و مراجعه به مقالات معتبراستفاده شد. جامعه آماری تحقیق را مجموعه کامل اشعار شاهنامه فردوسی، دیوان حافظ، خسرو و شیرین نظامی و بهارستان جامی بود که بصورت کل شمار جستجو، مشاهده و مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به حوزه انتخابی در ابتدا برگة کدگزاری تهیه شد و براساس آن به ترتیب واژه‌های گوی و چوگان شمارش و اشعار مربوطه توسط سه متخصص ادبی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها نشان داد، واژه‌های گوی و چوگان در اشعار شاهنامه فردوسی بیشترین و بهارستان جامی کمترین تکرار را داشت، در تفسیر اشعار می توان گفت، شاهنامه گوی و چوگان را جایگزین جنگ و کارتیمی، دیوان حافظ در تفسیر عشق، در خسرو و شیرین نظامی به تعبیر عشق و انتخاب همسر و در بهارستان جامی در عوض احترام به شاهان بکار برده است.