سنجش میزان خلاقیت شهری برمبنای شاخص‌های ایرانی‌اسلامی در کلان‌شهر اصفهان با استفاده از مدل تصمیم‌گیری چند شاخصة ویکور

Abstract

<strong>طرح مسئله</strong>: در سال‌های اخیر تلاش‌های گسترده‌ای برای شناسایی عوامل خلاقیت در شهرها صورت گرفته است؛ به نحوی که امروزه خلاقیت در شهرها به موضوعی رقابتی مبدل شده است.<br /> <strong>هدف</strong>: این پژوهش با هدف تبیین، شناسایی و سنجش شاخص‌ها و مؤلفه‌های شهر خلاق ایرانی‌اسلامی در اصفهان انجام شده است.<br /> <strong>روش: </strong>روش پژوهش حاضر به‌لحاظ هدف، کاربردی و به‌لحاظ ماهیت، توصیفی‌تحلیلی و شیوة گردآوری اطلاعات، اسنادی و با بهره‌گیری از روش پیمایش و ابزار پرسش‌نامه است.<br /> <strong>نتایج: </strong>داده‌های حاصل‌شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخة 23 تحلیل و مناطق پانزده‌گانة شهر اصفهان با بهره‌گیری از مدل رتبه‌بندی ویکور در محیط GIS و با نرم‌افزار ARC GIS خوشه‌بندی شدند. 11 شاخص اصلی و 97 زیرشاخص برای سنجش روایی درونی و محتوایی (CVR و CVI) در اختیار 35 نفر از استادان، مدیران و متخصصان حوزة شهری قرار گرفت که درنهایت تعداد 13 زیرشاخص به دلیل کسب‌نکردن بیشترین نمره حذف شد. جامعة آماری پژوهش، 120 نفر از کارشناسان حوزة معاونت فرهنگی‌اجتماعی و شهرسازی مناطق پانزده‌گانة شهر اصفهان بوده است.<br /> پس از تحلیل‌های انجام‌شده مشخص شد تفاوت معناداری بین مناطق شمالی و جنوبی اصفهان در برخورداری از میزان خلاقیت شهری وجود دارد. همچنین منطقة 3 با نمرة 0.9998، منطقة یک با نمرة 0.5377، منطقة 6 با نمرة 0.2429 و منطقة 5 با نمرة 0.1839، به ترتیب حائز کسب رتبه‌های برتر در میزان خلاقیت شهری شدند.<br /> <strong>نوآوری: </strong>براساس نتایج به‌دست‌آمده، خروجی‌های خلاقیت شهری مناطق پانزده‌گانة اصفهان با شاخص‌های ایرانی‌اسلامی شهر خلاق انطباق دارد.