تحلیل و بررسی روزنامه‌های ندای ایران و ندای ایرانی، نخستین تجربۀ موفق روزنامه‌نگاری زنان در شیراز

Abstract

در عصر مشروطه به‌تدریج زنان ایرانی به عرصۀ مطبوعات وارد شدند. ابتدا زنان پایتخت قدم به این عرصه نهادند. اندکی بعد زنان شهرستان‌ها نیز به تأسی از آن‌ها به این عرصه وارد شدند و به‌زودی موفق شدند در این زمینه فعالیت‌های قابل‌توجهی انجام دهند و نشریات مهمی را منتشر کنند. پژوهش حاضر به این پرسش پاسخ می‌دهد که نشریات «ندای ایران» و «ندای ایرانی» در سال‌های 1326 تا 1331 در ایران به مسائل سیاسی و اجتماعی چگونه نگریسته‌اند. براساس یافته‌ها، روزنامه‌های ندای ایران و ندای ایرانی که در دهۀ 1320 در شهر شیراز توسط نصرت‌الملوک کشمیری‌زاده منتشر شدند، نگاهی انتقادی به مسائل سیاسی و اجتماعی عصر خود داشته‌اند. این روزنامه‌ها در زمینۀ امور سیاسی، با مقالات و تحلیل‌های تند و تیز انتقاداتی به عملکرد دولتمردان مطرح می‌کردند و به‌شدت با دولتمردان کم‌کار و بیگانه‌پرست مخالفت می‌ورزیدند. از سوی دیگر این روزنامه‌ها مسائل و معضلات اجتماعی شهر شیراز را نیز پیگیری و منعکس می‌کردند و با مطالبه از مدیران و مسئولان شیراز، خواهان رسیدگی به مشکلات شهر خویش بودند. مسائل زنان از دیگر موضوعات مدنظر این دو روزنامه بود و با به‌تصویرکشیدن دغدغه‌های زنان، بر ضرورت تغییر و تحول در جامعه برای بهبود وضعیت زنان تأکید داشتند. روش تحقیق در پژوهش حاضر مبتنی بر روش تاریخی و رویکرد توصیفی و تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات به روش آرشیوی، کتابخانه‌ای و میدانی (مصاحبه) است.