تحلیلی بر رضایتمندی ساکنان از مسکن‌های اجتماعی اجاره به‌شرط تملیک مطالعۀ موردی: کلان‌شهر شیراز

Abstract

مسکن یکی از نیازهای اساسی زندگی انسان‌ها، نشان‌دهندۀ وضعیت اقتصادی - اجتماعی افراد و رفاه عمومی جامعه، و از شاخص‌های توسعه‌یافتگی شناخته می‌شود و با تأمین حس رضایتمندی، نقش مؤثری در بهبود کیفیت زندگی ایفا می‌کند. مسکن اجتماعی اجاره به‌شرط تملیک برای تأمین مسکن اقشار کم‌درآمد و آسیب‌پذیر در کلان‌شهرها ازجمله شیراز، از زمان برنامۀ دوم توسعه اجرایی شده است. پژوهش حاضر با هدف تحلیل رضایتمندی ساکنان مسکن اجتماعی اجاره به‌شرط تملیک در کلان‌شهر شیراز تدوین شده است. نوع پژوهش ازنظر هدف، کاربردی - توسعه‌ای و ازنظر ماهیت و روش، توصیفی - تحلیلی و پیمایشی است. اطلاعات و داده‌های موردنیاز پژوهش با استفاده از روش‌های اسنادی و میدانی جمع‌آوری شده است. جامعۀ آماری شامل مجتمع‌های مسکن اجتماعی اجاره به‌شرط تملیک است و تعداد و حجم نمونۀ واحدهای موردمطالعه برابر با 348 نمونه تعیین شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS و آزمون آماری T تک نمونه‌ای استفاده شده است. یافته‌های پژوهش حاکی از آن است که میزان رضایتمندی ساکنان در همۀ ابعاد و شاخص‌ها در کلان‌شهر شیراز زیاد است. پس از انجام آزمون T تک نمونه‌ای، میانگین در بُعد اجتماعی برابر با 32/3، در بُعد اقتصادی 50/3، در بُعد زیست‌محیطی 56/3، در بُعد زیرساختی - کالبدی 29/3 و در بُعد دسترسی 34/3 است. از دلایل مهم میزان رضایتمندی ساکنان در مجتمع‌های موردمطالعه، سازگاری پایگاه و وضعیت اقتصادی و اجتماعی ساکنان با انتخاب این مجتمع‌ها و سکونت در آنهاست. همچنین نتایج نشان می‌دهد مسکن اجتماعی اجاره به‌شرط تملیک در تأمین مسکن گروه‌های کم‌درآمد در کلان‌شهر شیراز نقش دارد.