ارزیابی عوامل مؤثر بر میزان رضایت مردم از پارک‌های شهر اهواز با مدل رضایت - اهمیت

Abstract

ماهیت پیچیدة شهرهای امروز فراهم‌کردن کیفیت‌های مورد انتظار و بر مبنای سلایق ساکنان شهرها را دشوار کرده است و مدیریت شهری بدون ارزیابی و پایش فضاهای عمومی و همگام‌سازی آنها با نیاز مخاطبان قادر نخواهد بود شرایط مورد انتظار بهره‌برداران و درنتیجه رضایتمندی آنها را فراهم آورد. از آنجا که پارک‌های شهری، یکی از مهم‌ترین فضاهای فراغتی در شهر و بنا بر ماهیت خود فضاهای عمومی پویا و در حال تغییرند، ارزیابی پارک‌های شهری و توجه به نوع و اولویت نیازهای مخاطبان آنها، یکی از الزامات مدیریت شهری کارآمد به شمار می‌رود؛ بنابراین این پژوهش با بهره‌گیری از مدل رضایت - اهمیت و رویکرد مخاطب‌محور، تعدادی از پارک‌های شهری اهواز را ارزیابی کیفی و مقایسه می‌کند. روش انجام پژوهش کمّی - تحلیلی است و اطلاعات لازم با بررسی‌های کتابخانه‌ای (اسنادی) و شیوة پیمایشی (میدانی) از طریق پرسش‌نامه با تکیه بر دو گروه پرسش میزان رضایت و میزان اهمیت گردآوری، یافته‌ها با بهره‌گیری از نرم‌افزارهای آماری Excel و SPSS با روش‌های آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس یک‌طرفه وt تک‌نمونه‌ای) تجزیه‌وتحلیل و در پایان نمودار رضایت - اهمیت برای معیارهای بررسی‌شده در پارک‌های برگزیدة شهر اهواز (پارک‌های سیاحتی، شهروند و دولت) ترسیم شده است. نتایج نشان می‌دهد مردم بیشترین اهمیت را برای معیارهای امنیت و نظافت و کمترین اهمیت را برای امکانات فرهنگی قائل بوده‌اند و فقط مرکزیت پارک دولت رضایت مخاطبان را به نسبت اهمیت قائل‌شده برآورده کرده و رضایت از دیگر معیارها به نسبت اهمیت آنها کافی نبوده است؛ به‌ طور کلی فاصلة میانگین انتظارات مردم از وضع موجود در پارک دولت کمتر و در پارک شهروند بیشتر از بقیه بوده است. براساس نمودار رضایت - اهمیت، همة معیارهای مطرح‌شده در پارک شهروند نیاز به توجه و ارتقاء بیشتر دارند و در هر سه پارک مدنظر، هیچ معیاری در منطقة مازاد توجه یا اولویت پایین برای تقویت و بهبود در نمودار رضایت - اهمیت قرار ندارد.