تحلیل ارتباط زیست پذیری روستاهای پیرامون شهری با برخورداری خدماتی (مطالعه موردی: شهرستان ورامین)

Abstract

روستاهای پیرامون شهری در زمره سکونتگاه‌هایی قرار دارند که همزمان صحنه شکل گیری، رشد و تداوم فرصت‌ها و تهدیدهایی هستند که کیفیت زیست و نحوه تامین نیازهای ساکنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. زیست‌پذیری، یک مفهوم کلی است که با تعدادی از مفاهیم و اصطلاحات دیگر مانند پایداری، کیفیت زندگی و کیفیت مکان و اجتماع‌های سالم در ارتباط است. سکونتگاه زیست پذیر را به عنوان مکان مناسب برای کار و زندگی تعریف نموده‌اند. منطقه مورد مطالعه در این پژوهش، روستاهای پیرامون شهری در سطح شهرستان ورامین و در مجاورت چهار نقطه شهری واقع در آن است. هدف از این پژوهش، بررسی ارتباط بین زیست پذیری و برخورداری خدماتی این روستاهاست. روش پژوهش تحلیلی بوده و با استفاده از یافته‌های میدانی و ادبیات جهانی حوزه زیست‌پذیری صورت پذیرفته است. نتایج نشان می‌دهد که بین نمره زیست‌پذیری هر روستا با ضریب توسعه یافتگی خدماتی آنها در روش موریس رابطه معناداری مشاهده نمی‌شود. همین همبستگی بین هر یک از ابعاد زیست‌پذیری با برخورداری خدماتی سنجیده شده است. بین هیچ کدام از ابعاد با برخورداری خدماتی ارتباط معنادار مشاهده نمی‌شود.