بررسی رابطه میزان کنترل اجتماعی و بی‌نظمی در بین شهروندان شهر دهدشت

Abstract

سیروس احمدی، استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه یاسوج * فریبرز نیکدل، استادیار گروه روان شناسی دانشگاه یاسوج علی حیدری، استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه یاسوج عصمت کرمی، دانشجوی کارشناسی ارشد جامعه شناسی دانشگاه یاسوج پژوهش حاضر با استفاده از نظریه کنترل به بررسی رابطه کنترل اجتماعی رسمی و غیر رسمی با بی‏نظمی پرداخته است . روش به کار رفته در این پژوهش، روش پیمایشی مقطعی و غیر آزمایشی بود. جامعه آماری، کلیه شهروندان بالاتر از 18سال در شهر دهدشت بود که 400 نفر به عنوان نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه­گیری تصادفی چند مرحله­ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق، پرسشنامه پژوهشگر ساخته بود که اعتبار آن با استفاده از اعتبار محتوا و سازه‏ای بررسی گردید و پایایی آن به روش کودر-ریچاردسون و آلفا کرونباخ مورد سنجش قرار گرفت. بر اساس یافته‏های تحقیق، رابطه منفی و معناداری بین کنترل اجتماعی و بی‏نظمی وجود دارد و طی آن کنترل اجتماعی می‏تواند 32 درصد از واریانس بی‏نظمی را تبیین کند. با این تفاصیل، با گسترش مکانیزم‏های کنترل رسمی و غیررسمی در جامعه می‏توان بی‏نظمی را به میزان درخور توجهی کاهش داد.