توسعه مالی و عملکرد زیست محیطی، شواهدی از کشورهای عضو گروه دی8 و گروه جی7 مبتنی بر رهیافت داده‌های تلفیقی

Abstract

توسعۀ مالی از راه کاهش هزینۀ سرمایه‌گذاری، هدایت بنگاه‌ها در به‌کارگیری فناوری‌ها و نهاده‌های سازگار با محیط زیست و کاهش اندازۀ اقتصاد زیرزمینی موجب بهبود شرایط محیط زیستی کشور می‌شود. بنابراین، بررسی چگونگی ارتباط میان توسعۀ مالی و آلودگی محیط زیستی اهمیت دارد. این ارتباط ممکن است برای کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه به دلیل تفاوت‌های نهادی متفاوت باشد. در این راستا، دو مدل بر پایۀ اطلاعات بانک جهانی پیرامون دو گروه از کشورهای جی7 و دی8 برای دورۀ زمانی 1993 تا 2013 م برآورد شده‌است. برای کشورهای جی7، رابطۀ خطی منفی و برای کشورهای دی8، که ایران جزو آن‌ها است، رابطۀ درجه دوم یعنی U وارون تأیید گردید؛ یعنی در جی7 رابطه‌ای معکوس میان توسعۀ مالی و تخریب محیط زیست وجود دارد، در حالی ‌که در دی8 در سطوح پایین از توسعۀ مالی، تسهیلات اعطایی بانک‌ها به افزایش میزان انتشار آلودگی می‌انجامد ولی در اندازۀ 39 درصد برای شاخص توسعۀ مالی به عنوان نقطۀ برشی این روند معکوس می‌گردد. با توجه به اینکه بر پایۀ داده‌های بانک مرکزی ایران این نسبت در 5 سال اخیر بیش از 50 درصد بوده، توسعۀ مالی از مجراهای یادشده به کاهش آلودگی محیط زیستی کمک می‌کند