ارائۀ چارچوب قابلیت‌های رایزنی بازرگانی خارجی

Abstract

رایزنی بازرگانی خارجی به‌عنوان یک فعالیت کلیدی در توسعۀ تجارت بین‌المللی نیازمند مجموعۀ مشخصی از قابلیت‌ها در‌سطح‌های فردی و سازمانی است؛ از این رو پژوهش حاضر با هدف ارائۀ یک چارچوب قابلیت استراتژیک رایزنی بازرگانی خارجی صورت گرفته است. روش این پژوهش از نوع کیفی با استفاده از روش نظریۀ داده‌بنیاد با رویکرد گلیزری و نیز از نوع توسعه‌ای است. جامعۀ این پژوهش شامل متخصصان و خبرگان حوزۀ رایزنی بازرگانی از‌جمله رایزنان بازرگانی و سُفراست. مشارکت‌کنندگان شامل 12 نفر هستند که به روش قضاوتی هدفمند انتخاب شده‌اند. ابزار گردآوری داده‌ها مصاحبۀ نیمه‌ساختاریافته است. در این مطالعه برای اعتبارسنجی یافته‌های پژوهش از ضریب کاپا بین کدگذاران استفاده شده که با‌توجه به مقدار آن که 73/0 بود، یافته‌های پژوهش اعتبار مطلوبی داشته است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که قابلیت‌های لازم برای موفقیت در رایزنی بازرگانی خارجی در دو سطح فردی و سازمانی طبقه‌بندی می‌شود. در‌سطح فردی، قابلیت‌های دانش و تخصص، مهارت‌های ارتباطی و بین‌فردی، مهارت‌های فنی و مهارت‌های رهبری و مدیریتی اهمیت ویژه‌ای دارد. در‌سطح سازمانی، ساختار و منابع، فرهنگ سازمانی و فرآیندها و سیستم‌ها به‌عنوان عوامل کلیدی در موفقیت رایزنی بازرگانی خارجی شناسایی شده‌ است. همچنین، ارائۀ ارزش و روابط خارجی به‌عنوان دو عامل مهم در‌سطح بین‌سازمانی مطرح شده است. این چارچوب می‌تواند به‌عنوان یک ابزار مدیریتی برای سازمان‌هایی که در‌حوزۀ بازرگانی بین‌المللی فعالیت می‌کنند، استفاده شود.