ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻫﺸﺖ ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ در آب ﺑﺮ ﺗﻌﺎدل اﯾﺴﺘﺎی ﻣﺮدان ﺑﺎ ﻗﻄﻊ ﻋﻀﻮ ﯾﮑﻄﺮﻓﻪ اﻧﺪام ﺗﺤﺘﺎﻧﯽ

Abstract

ﻫﺪف :ﻗﻄﻊ ﻋﻀﻮ ﯾﮑﯽ از ﺷﺎﯾﻊ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽﻫﺎی ﺣﺮﮐﺘﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ ﭘﺎﯾﺪار در اﻓﺮاد ﻣﯽﺷﻮد .ﻧﻘﺺ در ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﻌﺎدﻟﯽ ﯾﮑﯽ از ﻋﻮارض ﻗﻄﻊ ﻋﻀﻮ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ .ﻫﺪف از اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺮرﺳﯽ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻫﺸﺖ ﺗﻤﺮﯾﻦ در آب ﺑﺮ ﺗﻌﺎدل اﯾﺴﺘﺎی ﻣﺮدان ﺑﺎ ﻗﻄﻊ ﻧﻔﺮ ﺟﺎﻧﺒﺎز ﻗﻄﻊ ﻋﻀﻮ ﯾﮑﻄﺮﻓﻪ اﻧﺪام ﺗﺤﺘﺎﻧﯽ ﺷﺮﮐﺖ 19 ﯾﮑﻄﺮﻓﻪ اﻧﺪام ﺗﺤﺘﺎﻧﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. ﻣﻮاد و روشﻫﺎ :ﺟﻬﺖ اﻧﺠﺎم اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ stability داﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﯽ در دو ﮔﺮوه ﺗﺠﺮﺑﯽ و ﮐﻨﺘﺮل ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ .اﺑﺘﺪا ﺗﻌﺎدل اﯾﺴﺘﺎی ﻫﺮ دو ﮔﺮوه ﺗﻮﺳﻂ دﺳﺘﮕﺎه ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت آﺑﯽ را در اﺳﺘﺨﺮ را اﺟﺮا ﮐﺮدﻧﺪ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل 8 ﺳﻨﺠﯿﺪه ﺷﺪ ﺳﭙﺲ ﮔﺮوه ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺑﻪ ﻣﺪت platform ﻓﻘﻂ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی روزاﻧﻪ ﺧﻮد را اﻧﺠﺎم ﻣﯽداﻧﺪ .ﺑﻌﺪ از ﭘﺎﯾﺎن ﻫﺸﺖ ﻫﻔﺘﻪ ﺗﻌﺎدل اﯾﺴﺘﺎی ﻫﺮ دو ﮔﺮوه دوﺑﺎره ﺳﻨﺠﯿﺪه ﺷﺪ .از آﻣﺎر ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﺑﺮای ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ و اﻧﺤﺮاف اﺳﺘﺎﻧﺪارد اﻃﻼﻋﺎت و ﺑﺮای ﺗﻌﯿﯿﻦ اﺧﺘﻼف ﺑﯿﻦ ﭘﯿﺶ و ﭘﺲ آزﻣﻮن ﺑﯿﻦ و درون ﮔﺮوﻫﯽ (اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ :ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﻦ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ p=0/05) ﻣﺴﺘﻘﻞ و ﻫﻤﺒﺴﺘﻪ در ﺳﻄﺢ ﻣﻌﻨﯽداری t از آزﻣﻮنﻫﺎی ﻧﻤﺮات ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن و ﭘﺲ آزﻣﻮن ﮔﺮوه ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﯽداری وﺟﻮد داﺷﺖ در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﻔﺎوﺗﯽ در ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻧﺸﺪ .ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﯿﻦ ﻧﻤﺮات ﭘﺲ آزﻣﻮن دو ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل و ﺗﺠﺮﺑﯽ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﯽداری وﺟﻮد دارد در ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﺑﯿﻦ ﻧﻤﺮات ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن اﯾﻦ دو ﮔﺮوه ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﯽداری و ﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮی :ﺑﺮاﺳﺎس ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎی اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻣﯽﺗﻮان ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﺮﻓﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺮﯾﻦ در آب ﺑﺎﻋﺚ ﺑﻬﺒﻮد ﺗﻌﺎدل اﯾﺴﺘﺎی اﻓﺮاد ﻗﻄﻊ ﻋﻀﻮ ﯾﮏ ﻃﺮﻓﻪ اﻧﺪام ﺗﺤﺘﺎﻧﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ .ﺑﻨﺎﺑﺮاﯾﻦ از اﯾﻦ ﻧﻮع ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﻣﯽﺗﻮان در ﺑﺮﻧﺎﻣﻪﻫﺎی ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ و ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﯽ اﯾﻦ ﮔﺮوه از اﻓﺮاد اﺳﺘﻔﺎده ﮐﺮد.