تأثیر 12 هفته تمرین راه رفتن در آب بر مقاومت به انسولین و ویسفاتین سرم مردان دیابتی چاق

Abstract

هدف از انجام این پژوهش بررسی تأثیر مصرف مکمل کافئین بر شاخص خستگی و فشار خون در ورزشکاران هوازی و بی­هوازی مرد بود. نمونه آماری شامل 32 مرد سالم از بین ورزشکاران هوازی(16 نفر، سن2±24 سال) و ورزشکاران بی­هوازی (16 نفر، سن3±25 سال) بود که با طرح دوسوکور، به 7 نفر از هر گروه به جای کافئین پلاسیبو یا دارونما داده شد. جلسة اول آزمون رست (پیش‌آزمون)، بعد از گذشتن حداقل 4 ساعت از صرف غذا انجام شد. جلسة دوم آزمون رست (پس‌آزمون)، یک هفته بعد، درحالی انجام شد که آزمودنی­ها یک ساعت قبل از شروع آزمون، کافئین یا دارونما را به مقدار 6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن(mg/kg6) در قالب کپسول‌های ژلاتینی مصرف کردند. تجزیه و تحلیل یافته‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری t وابسته نشان داد که مصرف mg/kg6 کافئین بر میزان فشار خون بعد از آزمون رست و همچنین بر میزان شاخص خستگی هم در ورزشکاران هوازی و هم در ورزشکاران بی­هوازی تأثیر معناداری دارد و این درحالی است که در هر دو گروه ورزشکاران استقامتی و بی­هوازی که از دارونما استفاده کرده بودند تفاوت معناداری بین پیش­آزمون و پس آزمون وجود نداشت. به طور کلی با توجه به نتایج تحقیق به­نظر می­رسد افراد ورزشکار با مصرف mg/kg6 کافئین در شکل کپسول‌های ژلاتینی یک ساعت قبل از فعالیت ورزشی، بتوانند خستگی خود را کاهش دهند، اما از طرفی مصرف کافئین سبب افزایش فشار خون آن­ها خواهد شد که ورزشکاران قبل از مصرف کافئین برای سود بردن از منفعت آن این نتایج را در نظر داشته باشند.