پاسخ‌های حاد یک جلسه تمرین مداوم و متناوب بر غلظت هورمون رشد سرم در پسران چاق

Abstract

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی پاسخ‌های حاد یک جلسه تمرین مداوم و متناوب بر سطح سرمی هورمون رشد دانش­آموزان پسر چاق بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر چاق شهرستان کرمانشاه بودند. روش: نمونه آماری شامل 20 نفر از دانش آموزان پسر بود که به طور تصادفی در دوگروه تمرین مداوم (سن 78/0±22/14 سال، قد 41/7±61/156 سانتیمتر، وزن 25/2±42/71 کیلوگرم و BI15/1±40/32( و تمرین متناوب )سن7/0±41/14 سال، قد 58/5±5/154 سانتیمتر، وزن 54/2±62/70 کیلوگرم و BMI 23/1±65/32) شرکت کردند. نمونه گیری خون(5^cc) از آزمودنی­ها قبل و بعد از تمرین، از ورید بازویی دست چپ انجام شد. برای سنجش سطح هورمون­های رشد از کیت‌های شرکت پارس آزمون و روش ایمونواسی و الایزا استفاده شد. در موقعیت تمرین مداوم، 30 دقیقه دویدن، و در موقعیت تمرین متناوب سه دوره ده دقیقه ای دویدن را انجام دادند. شدت تمرین برای هر دو موقعیت آزمایشی 70 درصد ضربان قلب بیشینه بود. پس از اجرای آزمون‌ها و ثبت داده‌ها، از آزمون شاپیرو- ویلک به منظور بررسی طبیعی بودن داده‌ها استفاده شد نتایج: نتایج نشان داد که داده‌ها در پیش و پس آزمون طبیعی هستند(0.05p>)، بنابراین برای استفاده از اطلاعات به‌دست آمده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه­های تکراری با طرح 2×2 و از آزمون t همبسته برای بررسی تغییرات گروه­ها نسبت به پیش­آزمون استفاده شد. تحلیل داده‌ها نشان داد که فقط تمرین تناوبی سبب افزایش معنادار هورمون رشد شده، که نسبت به اثر تمرین تداومی معنی دار بود. نتیجه گیری: با توجه به نتیجه بنظر استفاده از تمرینات تناوبی در پسران چاق شاید بدلیل اثرات هورمون رشد در تجزیه چربی‌ها و عمل آنابولیکی روی عضلات مفید تر باشد.