تأثیر یک جلسه تمرین مقاومتی در نوبت های صبح و بعدازظهر بر عملکرد قدرتی، میزان درک فشار و سطح لاکتات خون مردان جوان

Abstract

هدف از این پژوهش ارزیابی تأثیر زمان فعالیت در دو نوبت از روز بر عملکرد قدرتی، سطح<br />لاکتات خون و میزان درک فشار در مردان جوان بود. 18 دانشجوی پسر به طور تصادفی به دو<br />گروه تقسیم شدند: گروه 1: تمرین مقاومتی شامل 80 % یک تکرار بیشینه در حرک ت پرس سینه و<br />%60 یک تکرار بیشینه در حرکت اسکات پشت بود. گروه 2: تمرین مقاومتی شامل 60 % یک تکرار<br />بیشینه برای حرکات پرس سینه و 80 % یک تکرار بیشینه برای حرکت اسکات پشت بود. تمرین در<br />دو نوبت صبح و عصر اجرا شد. آزمودنی های هر دو گروه در 2 نوبت آزمون شرکت کردند. هر جلسه<br />شامل 4 ست تا رسیدن به واماندگی برای هر یک از 2 تمرین اسکات پشت و پرس سینه بود . برای<br />مستقل استفاده t وابسته و برای مقایسه گروه ها از آزمون t مقایسه داده های صبح با عصر از آزمون<br />در نظر گرفته شد. تعداد کل تکرار در هر دو گروه تمرین پرس سینه P<0/ شد. سطح معناداری 05<br />و اسکات پشت در بعد از ظهر بیشتر از صبح بود، اما از نظر آماری معن ادار نبود. تفاوت بین غلظت<br />لاکتات در نوبت صبح و عصر در طول تمرین پرس سینه ( 80 % یک تکرار بیشینه ) در هر 4 ست<br />معن ادار نبود. اما این غلظت هم در تمرین اسکات پشت ( 60 % یک تکرار بیشینه) و هم پرس سینه<br />%60 یک تکرار بیشینه) در نوبت صبح به طور معناداری بالاتر از نوبت عصر بود. تفاوت بین غلظت )<br />لاکتات خون در نوبت صبح و عصر در طول تمرین اسکات پشت ( 80 % یک تکرار بیشینه ) در ست<br />3 و 4 در نوبت صبح نسبت به نوبت عصر به طور معناداری ، اول معنادار نبود، اما در ست های 2<br />بالاتر بود. همچنین میزان درک فشار در هر دو گروه در طول 4 ست تمرین در صبح نسبت به عصر<br />به طور معناداری بالاتر بود. تمرین مقاومتی در نوبت عصر به علت غلظت لاکتات خون کمتر و<br />تعداد تکرار بیشتر نسبت به تمرین صبح، مفید تر است.