اثر همزیستی با قارچ میکوریزا بر ویژگی‌های فیزیولوژیک و جذب عناصر غذایی بادام رقم ʼسوپرنواʻ پیوند شده روی پایه GN15 تحت تنش شوری

Abstract

اهداف: کشت گونه‌های متحمل به شوری به همراه تلقیح آن‌ها با ریزجانداران مفید خاک، می‌تواند یک راهکار موثر برای کاهش مشکلات شوری باشد. هدف از این آزمایش، بررسی پاسخ‌های فیزیولوژیک و جذب عناصر غذایی بادام رقم Supernovaʼʽ پیوند شده روی پایه GN15 به تلقیح با قارچ‌ میکوریزا در سطوح مختلف شوری است. مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دو فاکتور (1) تلقیح با قارچ در دو سطح (تلقیح نشده و تلقیح شده با Rhizophagus intraradices) و (2) شوری در سه سطح (صفر، 60 و 120 میلی‌مولار) با سه تکرار در شرایط گلخانه انجام شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد تلقیح با قارچ میکوریزا باعث بهبود شاخص‌های رشدی، نسبت فلورسانس متغیر به حداکثر و محتوای کلروفیل در تنش شوری بالا گردید. تلقیح با R. intraradices بطور معنی‌داری باعث کاهش محتوای پراکسید هیدروژن و مالون‌دی‌آلدهید و افزایش ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و محتوای پرولین در مقایسه با گیاهان تلقیح نشده در سطح بالای شوری شد. در گیاهان تلقیح شده محتوای فسفر و پتاسیم در برگ در تمام سطوح شوری و در ریشه در شوری متوسط بطورمعنی‌داری بیشتر از گیاهان تلقیح نشده بود. تحت تنش شوری، محتوای سدیم برگ گیاهان تلقیح شده بطور معنی‌داری کمتر از گیاهان تلقیح نشده بود، درحالیکه در مورد سدیم ریشه برعکس بود.نتیجه‌گیری: استفاده از قارچ میکوریزا به همراه پایه متحمل می‌تواند یک روش کارآمد و سازگار با محیط زیست برای افزایش تحمل بادام به شوری باشد. در این راستا انجام آزمایشات بیشتر با ژنوتیپ‌های مختلف بادام در شرایط باغ ضروری بنظر میرسد.