تحلیل پیامدهای توسعۀ نامتوازن در مکان‌مندی روستاهای کوهدشت از منظر اجتماعی

Abstract

روستاها نقش بسزایی در فرایند توسعه‌محوری دارند و به طور قابل توجهی بر پیشبرد برنامه‌های توسعه تأثیر می‌گذارد. توسعۀ نامتوازن و غیرمکان‌مند اغلب منجر به اشکال مختلف استعمار در مناطق روستایی می‌شود. آسیب‌های اجتماعی یکی از پیامدهای توسعۀ نامتوازن هستند که بر مکانمندی روستا تأثیرگذار می‌باشند. به نظر می‌رسد برنامه‌های توسعه به‌عنوان نیروی محرکۀ تغییرات و تحولات اجتماعی در مناطق روستایی عمل می‌کنند. هدف مقاله از طریق تحلیل نمونه‌های موردی، یافتن تأثیر توسعه در مکان‌مندی روستاهاست و اینکه چگونه طرح‌های توسعه و تحولات اجتماعی می‌توانند منجر به تغییرات اساسی در توسعۀ مکان‌مند شوند. روش تحقیق در این پژوهش به شکل تحلیلی- تفسیری و برپایۀ ارزیابی نمونه‌های موردی است. اطلاعات پایه از طریق مشاهدۀ میدانی روستاهای خسروآباد، سرخ‌دم لکی و ابوالوفا جمع‌آوری شده و در ادامه از اسناد کتابخانه‌ای و بالادست در جهت تکمیل اطلاعات استفاده شده است. در نهایت تحلیل داده‌ها و اطلاعات بر پایۀ روش قیاسی و از طریق تحلیل و تفسیر اطاعات صورت گرفته ‌است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد برنامه‌های توسعه می‌توانند با فراهم‌آوردن شرایط توسعۀ متوازن برای روستاها، مدیریت سیستمی، پیشرفت اقتصادی و اعتلای شاخص‌های اجتماعی، تأثیر بسزایی بر مکان‌مندی روستا و هویت‌بخشی بر آن داشته باشند.