روشی نوین برای ارزیابی مقاومت چسبندگی و مقاومت فشاری بتن الیافی حاوی متاکائولن

Abstract

در سال‌‌های اخیر متاکائولین به عنوان یک پزولان فعال با هدف بهبود خصوصیات کوتاه مدت و بلند مدت بتن بکار برده می‌شود. با توجه به اهمیت مقاومت فشاری و چسبندگی بین بتن و آرماتور در سازه‌های بتن آرمه، در این پژوهش یک روش جدید برای ارزیابی مقاومت چسبندگی بین بتن با آرماتور ارائه شده است. همچنین درصد بهینه متاکائولن همراه با الیاف فولادی به منظور دستیابی به حداکثر چسبندگی بتن با آرماتور و مقاومت فشاری بتن تعیین شده است. در این تحقیق، 20 طرح اختلاط مختلف با چهار درصد مختلف وزنی متاکائولن (%0،%10 ،%15 و 20%) و پنج درصد مختلف حجمی الیاف فولادی (0%، 75/0%، 1%، 5/%1 و 2%) ساخته شده و آزمایش اسلامپ بر روی بتن تازه و آزمایش های مقاومت فشاری و مقاومت چسبندگی بر روی نمونه‌های 28 روزه انجام شود. نتایج نشان داد روش جدید ارائه شده برای اندازه گیری چسبندگی بتن با آرماتور بسیار کاربردی می باشد. همچنین افزودن متاکوئن و الیاف فولادی ابتدا باعث کاهش قابل ملاحظه مقاومت فشاری می‌شود و سپس با افزایش درصد الیاف مقاومت فشاری افزایش می‌یابد و باز هم با افزایش درصد این مقدار کاهش می‌یابد. همچنین اضافه کردن پوزولان متاکائولن تا 15% بطور قابل ملاحظه‌ای مقدار مقاومت چسبندگی بتن را افزایش می‌دهد، اما با افزایش مقدار متاکائولن به 20%، مقاومت چسبندگی کاهش می‌یابد. از سوی دیگر، هر دو افزودنی متاکائولن و الیاف فولادی باعث کاهش روانی بتن تازه گردیده است. نهایتا نمونه حاوی 15% متاکائولن و 5/1% الیاف فولادی بیشترین مقاومت چسبندگی را نشان می‌دهد.