تحلیل تطبیقی اشکالات نحوی ترجمة قرآن حدّاد عادل و فولادوند (مطالعه موردی: مفعول مطلق)

Abstract

غلامعلی حداد عادل و محمد مهدی فولادوند از مترجمان معاصر قرآن کریم هستند که ترجمة آنها از منظر برگردان انواع مفعول مطلق، نیازمند بازنگری مجدد است. روش‌شناسی‌ ترجمه‌ها نشان می‌دهد که مترجمان در برگردان مفعول مطلق و انواع آن غالباً به شیوة تحت‌اللفظی صرف عمل نموده‌اند؛ لذا نقش ظرافت‌های نحوی و دستوری را در بیان ترجمه فارسی نادیده انگاشته‌اند. این مقاله در صدد است، تا به بررسی و نقد کیفیت ترجمة مفعول مطلق و انواع مختلف آن در ترجمه غلامعلی حداد عادل و محمد مهدی فولادوند بپردازد. نتایج پژوهش نشان داد که هردو مترجم در برگردان تعابیر مفعول مطلق قرآن کریم غالبا از روش‌ معنایی یا معنایی - ارتباطی که بهترین روش‌ها در برگردان انواع مفعول مطلق هستند، غفلت ورزیده‌اند؛ بلکه بیشتر از رویکرد حرفی و لفظی بهره‌گرفته‌اند. با این حال، فولادوند به‌مراتب بهتر از حداد عادل عمل کرده است. ضرورت انجام این پژوهش، نارسایی ترجمه حداد عادل و فولادوند، در برگردان انواع مفعول مطلق است تا جایی که ادبیات این ترجمه‌‌ها در برخی موارد، دچار عربی‌زدگی ساختاری گردیده است.