ارزیابی درصد میوه‌بندی و وضعیت سازگاری گرده‌افشانی در ارقام مختلف زردآلو

Abstract

خود ناسازگاری در درختان زردآلو (<em>Prunus armeniaca</em> L.) و نیاز به گرده­افشانی با سایر ارقام به ناپایداری در عملکرد درخت و عدم دستیابی به محصول تجاری منجر می­شود. اطمینان از نتیجه گرده­افشانی و تولید محصول پایدار در ارقام جدید نیازمند مطالعه سازگاری دانه گرده بین ارقام مختلف می­باشد. در این تحقیق، درصد میوه­بندی نهایی ژنوتیپ­های امیدبخش زردآلو پس از گرده­افشانی کنترل شده در شرایط مزرعه­ای طی دو سال متوالی مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین سازگاری آنها با استفاده از ردیابی لوله گرده درون مادگی به کمک میکروسکوپ فلئورسنت ارزیابی گردید. وجود حداقل یک لوله گرده در حال رشد درون تخمدان 96 ساعت پس از گرده­افشانی نشانه سازگاری و توقف رشد لوله گرده درون خامه نشانه ناسازگاری ژنوتیپ­های گرده­زا و گرده­گیرنده منظور شد. بر اساس نتایج این تحقیق، ژنوتیپ­های گرده­زای GER، Aybatan، HB190، NM177 و KOSH269 با ژنوتیپ­های گرده­گیرنده از سازگاری دانه گرده برخوردار بودند. با این حال، بیشترین درصد میوه­بندی نهایی در رقم Ordoubad90 با استفاده از دانه گرده ژنوتیپ­های NM177 و Aybatan، بیشترین درصد میوه­بندی نهایی در ژنوتیپ­های ASG و AD503 با استفاده از دانه گرده ژنوتیپ­های Aybatan و GER و نهایتا بیشترین درصد میوه­بندی نهایی در ژنوتیپ AD740 با استفاده از دانه گرده ژنوتیپ­های NM177 ، Aybatan و GER به دست آمد. در میان ژنوتیپ­های گرده­گیرنده، ژنوتیپ AD503 دارای پتانسیل باروری بیشتر (47% میوه­بندی) و رقم Ordoubad90 دارای پتانسیل باروری کمتری (23% میوه­بندی) بودند. همچنین، مشاهدات میکروسکوپی نتایج حاصل از ارزیابی میوه­بندی نهایی پس از گرده­افشانی کنترل شده در باغ را تایید نمود. <strong> </strong>