تاثیر سودوموناس‌ فلورسنت و سودوموناس‌ پوتیدا بر برخی ویژگی‌های زیستی خاک و شاخص‌های عملکرد گندم تحت تنش شوری

Abstract

جهت مطالعه نقش باکتری­های <em>سودوموناس </em>بر شاخص­های رشد گیاهگندمرقم گاسکوژن تحت تنش شوری و برخی شاخص‌های شیمیایی و زیستی خاک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل شوری در چهار سطح شاهد، 6، 8 و 10 دسی‌زیمنس بر متر و تلقیح با باکتری محرک رشد گیاه در سه سطح تلقیح با <em>سودوموناس</em> <em>فلورسنس</em>، تلقیح با <em>سودوموناس</em> <em>پوتیدا</em> و بدون تلقیح بود. نتایج نشان داد که شوری باعث کاهش پارامترهای عملکرد گندم از جمله حجم ریشه، وزن‌تر و خشک ریشه، وزن‌تر و خشک اندام‌هوایی، مقدار کلروفیل a، کلروفیل b و کلروفیل کل شده و تلقیح با باکتری‌های <em>سودوموناس</em> موجب افزایش معنی‌دار این شاخص‌ها شد. بین دو باکتری تفاوت معنی‌داری از لحاظ تاثیر بر شاخص‌های رشد گیاه مشاهده گردید ولی در مورد اثر کلی دو باکتری نمی‌توان اظهار نظر دقیق داشت. نتایج نشان داد که با افزایش شوری شاخص­های زیستی از جمله کربن زیتودة میکروبی، تنفس خاک و تنفس برانگیخته کاهش یافته و کاربرد باکتری این صفات را افزایش داده است. با توجه به افزایش شاخص‌های زیستی خاک در اثر تلقیح، می‌توان نتیجه گرفت که تلقیح با باکتری با تاثیر مثبت بر رشد و عملکرد گیاه به طور غیرمستقیم باعث بهبود شاخص‌های زیستی خاک شده است. بنابراین در شرایط شوری می‌توان از باکتری‌های محرک رشد گیاه برای بهبود رشد و عملکرد گیاه از طریق فرایندهای تحریک رشد گیاه و به طور غیرمستقیم از طریق بهبود شاخص های زیستی خاک و در نتیجه بهبود شرایط حاصلخیزی و تغذیه گیاه استفاده نمود. <strong> </strong>