بررسی عملکرد گل، اسانس و شاخص برداشت بابونه آلمانی Matricaria chamomilla L. تحت رژیم¬های آبیاری و مقادیر سوپر جاذبA200

Abstract

برای بررسی تغییرات عملکرد و شاخص برداشت بابونه آلمانی در رژیم­های مختلف آبیاری (آبیاری پس از 50، 100، 150 و 200 میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و مقادیر سوپر جاذب (صفر، 60، 120، 180، 240 و 300 کیلوگرم در هکتار)، یک آزمایش مزرعه­ای در سال 1387 به صورت فاکتوریل و بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی با 3 تکرار در دانشگاه ارومیه انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر آبیاری روی عملکرد کاپیتول، عملکرد اسانس با چهار ساعت اسانس­گیری و اثر سوپر جاذب روی عملکرد اسانس با دو ساعت اسانس­گیری و اثرمتقابل بین آبیاری و پلیمر سوپر جاذب روی عملکرد بیوماس کل (کل بخش هوایی)، شاخص برداشت کاپیتول و شاخص برداشت اسانس با دو ساعت اسانس­گیری و شاخص برداشت اسانس با چهار ساعت اسانس­گیری معنی­دار بود. بیشترین مقدار عملکرد بیوماس کل (1216 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از 50 میلی­متر تبخیر از تشتک و بدون کاربرد پلیمر سوپر جاذب و کمترین مقدار آن (164 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از 200 میلی­متر تبخیر و کاربرد 120 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپر جاذب به­دست آمد. بیشترین عملکرد کاپیتول (117 کیلوگرم در هکتار) از تیمار آبیاری پس از 50 میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر به­دست آمد، ولی با افزایش فواصل آبیاری و شدت تنش خشکی در تیمار آبیاری پس از 150 میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر کاهش معنی­داری (76 کیلوگرم در هکتار) نشان داد. بیشترین (19/2 کیلوگرم در هکتار) و کمترین (06/1 کیلوگرم در هکتار) عملکرد اسانس در اسانس­گیری با استاندارد دو ساعت، به­ترتیب با کاربرد 180 و 60 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپر جاذب به­دست آمدند. بیشترین (06/2 کیلوگرم در هکتار) و کمترین (35/1 کیلوگرم در هکتار) عملکرد اسانس در اسانس­گیری با استاندارد چهار ساعت، به­ترتیب مربوط به تیمارهای آبیاری پس از 50 و 150میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر بود. بالاترین شاخص برداشت کاپیتول و اسانس در اسانس­گیری با دو و چهار ساعت اسانس­گیری (39، 45/0 و 77/0 درصد) مربوط به تیمار آبیاری پس از 200 میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A و کاربرد 120 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپر جاذب بود. به­طورکلی، افزایش فاصله آبیاری به بیش از 100 میلی­متر تبخیر از تشتک باعث کاهش در عملکرد آنیسون گردید، که در آن کاربرد پلیمر سوپر جاذب تا 180 کیلوگرم در هکتار سبب بهبود عملکرد شد