نقش شیخ صادق خلخالی در مواجهۀ جمهوری اسلامی با جریان موسوم به لیبرال‌

Abstract

پس‌از پیروزی انقلاب اسلامی، گروه‌های سیاسی موسوم به لیبرال‌ها، همچون جبهۀ ملی و تا حدودی نهضت آزادی به غرب‌گرایی، ناسیونالیسم، و سکولاریسم معتقد بودند و تلقی خاصی از انقلاب و نظام برآمده از آن (جمهوری اسلامی) داشتند. به‌تدریج این گروه‌ها به با نظام جمهوری اسلامی پرداختند؛ در مقابل هم، خلخالی -از مسئولان ارشد نظام و از پیروان خط امام- در با این گروه‌ها نقش ایفا کرد. پرسش این پژوهش آن است که تقابل بین نیروهای خط امام با لیبرال‌ها چرا شکل گرفت و نقش خلخالی در آن چه بود؟ در ادامه، به روش توصیفی–تحلیلی به این پرسش پاسخ داده خواهد شد. فرضیۀ پژوهش این است که تقابل میان دو جریان خط امام و لیبرال‌ها به‌دلیل نوع جهان‌بینی آن‌ها و تلقی‌شان از نقش دین در سیاست و ماهیت حکومت بوده است. نتیجۀ به‌دست‌آمده این است که علت تقابل این دو جریان، نوع جهان‌بینی و نگرش سیاسی بوده و خلخالی نقش بارزی در این تقابل ایفا کرده‌است.