بررسی زمینه‌های شکل‌گیری انقلاب اسلامی در شهرستان شوشتر

Abstract

شهرستان شوشتر در استان خوزستان در جنوب غربی ایران واقع شده‌است. شوشتر بعداز اسلام همواره مرکز استان خوزستان بوده‌است. از سال 1303ش، مرکز استان خوزستان به شهر اهواز انتقال یافت. شوشتر در دوران پهلوی ازنظر اقتصادی و عمرانی پیشرفت چندانی نداشت. حکومت پهلوی دوم، شوشتر را تبعیدگاه مخالفان خود کرده بود و این شهر محل ِ اجباری زندگی مخالفان رژیم پهلوی محسوب می‌شد. مخالفان پهلوی تبعیدی به شوشتر، فعالیت‌های سیاسی و فرهنگی و اجتماعی زیادی در این شهر انجام می‌دادند و مردم این شهر را با جنبش و نهضت روحانیون آشنا می‌کردند. در شوشتر عالمان و روحانیون محلی وارسته‌ای نیز حضور داشتند که با حکومت پهلوی ستیز داشتند. این عالمان و روحانیون، وضعیت بُحرانی و نابسامان شهری و مردم شوشتر را مشاهده می‌کردند و نمی‌توانستند آرام بنشینند. درزمینۀ فعالیت‌های انقلابی، پیوندی قوی میان بازاریان و روحانیون وجود داشت. مساجد نزدیکِ بازار شوشتر کانون مبارزه و مقاومت علیه رژیم پهلوی محسوب می‌شدند. <strong>هدف</strong>: این پژوهش درپی پاسخ به این پرسش است که روحانیون کشوری (تبعیدی و دعوتی به شوشتر) و محلی چه تأثیری در آگاهی‌بخشی به مردم شوشتر در راه مبارزه با حکومت شاهنشاهی داشته‌اند؟ <strong>روش</strong>: این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی و به‌کمک منابع کتابخانه‌ای و اسناد و مدارک آرشیوی انجام شده‌است. <strong>فرضیۀ پژوهش</strong>: فرض ما بر این استوار است که روحانیون کشوری (تبعیدی و دعوتی به شوشتر) و محلی نهایت تلاش خود را برای آگاهی‌بخشی به مردم محروم شوشتر در دوران پهلوی انجام داده‌اند و جوانان انقلابی این شهر متأثر از روحانیون این شهر، عَلَم مبارزه را برافراشته‌اند و سرانجام به پیروزی رسیده‌اند.