بررسی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی عناصر گیاهی منطقۀ حفاظت‌شدۀ جنگلی میرآباد

Abstract

تنوع زیستی گیاهی در زاگرس شمالی از جنبه‌های مختلف اهمیت دارد و راهکارهای مناسبی برای تعیین قابلیت‌های عناصر گیاهی و وضعیت حفاظتی گونه‌ها ارائه می‌دهد و عامل مؤثری در سنجش و ارزیابی منطقه برای بررسی توان اکولوژیکی به شمار می‌رود. منطقۀ حفاظت‌شدۀ میرآباد در محور پیرانشهر - سردشت بین عرض‌های 23 °36 و´31 °36 شمالی و طول‌های 15 °45 و 25 °45 شرقی به مساحت 11435 هکتار در محدودۀ ارتفاعی 1177 تا 2068 متری از سطح دریا واقع‌ شده است. میانگین بارندگی و دمای سالانۀ منطقه باتوجه‌به داده‌های بیست‌ساله به‌ترتیب 696 میلی‌متر و 3/12 درجۀ سانتی‌گراد است. به روش توزیع تصادفی قطعه‌نمونه‌های چنداندازه‌ای ویتاکر در تیپ‌های مختلف گیاهی در سال 1396، تعداد 447 گونه گیاهی از 81 تیره و 301 جنس شناسایی شدند. بزرگ‌ترین تیره‌ها ازنظر غنای گونه‌ای و جنس به‌ترتیب عبارتند از: تیره‌های Asteraceae (57 گونه)، Poaceae (48 گونه)، Fabaceae (37 گونه) و Lamiaceae (24 گونه)، تیره‌های Asteraceae با 35 جنس، Poaceae با 32 جنس، Apiaceae با <br /> 21 جنس و Brassicaceae با 19 جنس. همی‌کریپتوفیت‌ها با 3/35 درصد، تروفیت‌ها با 2/28 درصد، ژئوفیت‌ها با 4/14 درصد و فانروفیت‌ها با 13 درصد شکل‌های زیستی منطقه هستند. ازنظر پراکنش جغرافیایی، 210 گونه‌ <br /> (47 درصد) به عناصر ایرانی-تورانی تعلق دارند. بر اساس معیارهای IUCN در منطقه تعداد 33 گونه در فهرست گیاهان با تهدید کمتر، تعداد 23 گونه در فهرست کمبود اطلاعات، تعداد 7 گونه در فهرست گیاهان آسیب‌پذیر و <br /> 1 ‌گونه در معرض انقراض قرار دارند. همچنین، 14 گونه نادر و 167 گونه دارویی‌اند.