ارائه مدل آسیب‎ شناسی پرداخت رسانه‌ای (تلویزیونی) سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی

Abstract

در عصر حاضر، رسانه‌ها و به‌ویژه تلویزیون، علاوه بر کارکرد سرگرمی و اطلاع ‎رسانی، ابزاری برای الگوسازی و ترویج سبک زندگی خاص در جوامع محسوب می‌شوند. تلویزیون جمهوری اسلامی نیز بر مبنای اسناد بالادستی، همواره درتلاش بوده است تا سبک زندگی اسلامی-ایرانی را که تأکید بر تحکیم هر چه بیشتر نهاد خانواده دارد، با پرداخت‌های رسانه‌ای به سطح جامعه ارائه دهد و در نهادینه‌سازی و جامعه‌پذیری این سبک تأثیرگذار باشد .این پژوهش با روش کیفی و داده‌بنیاد و با ابزار مصاحبه عمیق و نیمه‌ساختار‌یافته با 21 نفر ازکارشناسان حوزه رسانه، خانواده و سبک زندگی، در نظر دارد تا به این پرسش پاسخ دهد که طی سال‌های گذشته چه آسیب‌هایی در پرداخت‌های رسانه ‎ای تلویزیون در حوزه سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی خانواده وجود داشته است و چه راهبردهای مناسبی برای آن باید مورد توجه قرار گیرد. نتایج پژوهش با تعداد 7 مقوله اصلی، 11 مفهوم کلی و 67 کد نهایی مشخص کرده است که عوامل برون‎ سازمانی مانند؛ برخوردار نبودن از یک مرکز ملی مدیریت پیام در حوزه سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی برای دستگاه‌های فرهنگی، اقبال به شبکه نمایش خانگی برخی عوامل درون‌سازمانی مانند؛ کاهش برنامه‌های نمایشی رفتارگرایانه، افزایش شکاف بین رسانه با مخاطب نسل جدید و مانند آن، موجب بروز پدیده،کم تأثیرشدن پرداخت‌های رسانه‌ای در حوزه سبک زندگی اسلامی ـ ایرانی، می‌شود. همچنین راهبرد های مناسب با رویکرد روش داده ‎بنیاد و تعیین شرایط زمینه‌ای، تسهیل‎گر، محدود‎کننده و پیامدها ارائه شده است.