اثر درون‌منطقه‌ای و بین‌منطقه‌ای تحقیق و توسعه صنعتی بر اشتغال بخش صنعت در استان‌های کشور

Abstract

یکی از عوامل مؤثر بر اشتغال، تحقیق و توسعه است. ازاین‌رو هدف این ‏مطالعه بررسی اثر درون منطقه‌ای و بین‌منطقه‌ای تحقیق و توسعه صنعتی بر اشتغال بخش صنعت در استان‌های کشور طی دوره ‏زمانی ۱۳۹۸- ۱۳۸۵ با استفاده از الگوی اقتصادسنجی فضایی است. نتایج حاصل از مدل دوربین فضایی (‏SDM‏) نشان ‏داده است که ارزش‌افزوده صنعتی بیشترین اثرگذاری مستقیم را بر اشتغال بخش صنعت در استان‌های کشور داشته است. ‏اثرگذاری فضایی این متغیر بر اشتغال بخش صنعت استان‌های مجاور مثبت ولی غیر معنادار بوده است. اثرگذاری مستقیم ‏سرمایه‌گذاری صنعتی بر اشتغال بخش صنعت مثبت ولی غیرمعنادار است. اثر غیرمستقیم (فضایی) ‏سرمایه‌گذاری صنعتی یک استان بر اشتغال بخش صنعت استان‌های مجاور منفی است اما بر اشتغال استان‌های مجاور اثر ‏معناداری نداشته است. نتایج تخمین مدل نشان داد که متغیر دستمزد به صورت مستقیم و فضایی بر اشتغال بخش صنعت اثر ‏منفی و معناداری داشته است. همچنین اثرگذاری مستقیم تحقیق و توسعه صنعتی بر اشتغال استان‌های کشور مثبت و معنادار بوده ‏است ولی اثرات فضایی آن دارای اثر معناداری نبوده است. بر این اساس پیشنهاد می‌شود تا برای توسعه اشتغال صنعتی در ‏مناطق مختلف بر روی دو متغیر رشد ارزش‌افزوده صنعتی و همچنین تحقیق و توسعه صنعتی تمرکز و برنامه‌ریزی صورت گیرد.‏ طبقه ­بندی JEL: R11, R15, L26