نقش پدیدة بدحجابی در کاهش امنیت اجتماعی زنان

Abstract

حجاب و پوشش از جمله بارزترین نشانة فرهنگی و نماد هر ملتی است. رویکرد انقلاب اسلامی ایران نسبت به مسئله حجاب، رویکردی متفاوت است چرا که مبنای دیدگاه مسئولان کشور نسبت به حجاب در قالب نگاه حکومت اسلامی می‌باشد. از مهم‌ترین مسائل و مشکل‌های کشور ما که در حال حاضر شامل آسیب‌های اجتماعی است، پدیده بدحجابی می‌باشد. جمعیت جوان و تنوع طلب و فقدان برنامه‌ریزی اصولی و منطقی برای مرتفع ساختن این نیازها از سوی مراکز فرهنگی مسئول، به‌ویژه شکاف ایجادشده بین نسل جدید و قدیم و مقاومت در پذیرش هنجارها و کم‌رنگ شدن باورها و ارزش‌های دینی و مذهبی در میان نسل جوان امروز و در نهایت بروز نوعی بحران هویت این نسل منجر به رو آوردن به بدپوششی، به‌ویژه در میان زنان و دختران ایران گشته است. در آیة 59 سورة مبارکة احزاب خداوند متعال می‌فرماید: « ای پیامبر! به همسران و دخترانت و نیز زنان مؤمنان بگو پوشش‌های خود را برخود فروتر گیرند تاشناخته نشوند و مورد آزار قرار نگیرند که این به احتیاط، عقل و دین نزدیک‌تر است و خدا آمرزنده مهربان است». در این آیه، قرآن به طور صریح و واضح در ارتباط با حجاب سخن می‌گوید و از یک پوشش مناسب صحبت می‌شود و نه نوع خاص و سلیقه‌ای آن. نوع حجابی که فرد را از گزند افراد هرزه به‌دور دارد. بنابر این، حجاب امینت اجتماعی را به‌دنبال دارد و آثار حجاب طبق این آیة قرآن عبارت است از: نقش بازدارندگی در مقابل آزار و اذیت هوسرانان، نقش ارزش آفرینی حجب و حیا و افزایش دید انسانی به زن و نه دید ابزاری، استحکام خانواده. در این مقاله سعی گردیده است تا ضمن تبیین ارتبط حجاب و امنیت اجتماعی و ضرورت حجاب و آثار مثبت آن در ارتقای امنیت اجتماعی وآثار سوء بدحجاب پرداخته شود و نیز، ریشه‌یابی علل پدیدة بدحجابی، تبعات و پیامدهای فرهنگی ـ اجتماعی آن مورد بررسی قرار گرفته است.