ارزیابی وضعیت آموزش راهنمایان گردشگری در ایران با رویکرد ارایه الگوی آموزشی در سطح دانشگاهی

Abstract

با توجه به اهمیت و نقش راهنمایان تور در ارایه خدمات گردشگری به گردشگران داخلی و خارجی و<br />همچنین کم توجهی به موضوعات مربوط به راهنمایان تور در ادبیات گردشگری، این تحقیق به ارزیابی<br />وضعیت آموزش راهنمایان گردشگری در ایران میپردازد. این پژوهش که از لحاظ روششناسی، تحلیلی-<br />پیمایشی است؛ با هدف شناخت وضعیت فعلی آموزش راهنمایان گردشگری در ایران و ارایه راهکارهای<br />مناسب جهت بهینه نمودن آموزشها و توسعه برنامههای آموزشی راهنمایان گردشگری نوشته شده است.<br />نمونه آماری پژوهش حاضر را 120 نفر ازکارشناسان گردشگری، اساتید و راهنمایان آموزش دیده و<br />حرفهای تشکیل میدهد. دادههای این پژوهش از طریق پرسشنامه (با 34 متغیر) جمع آوری و با استفاده از<br />روشهای آمار توصیفی و آزمون کای دو تجزیه و تحلیل شده است. یافتههای پژوهش حاکی از آن است<br />که وضعیت برنامههای درسی و تکنولوژی، تجهیزات و منابع فیزیکی و مدیریت و سیاست گذاریهای کلان<br />گردشگری در حد متوسط بوده و بازنگری در برنامههای درسی و افزایش تجهیزات، تسهیلات و امکانات<br />لازم در مراکز آموزشی ضروری به نظر میرسد. در این راستا، برای رسیدن به وضعیت مطلوب بایستی در<br />سیاست گذاریهای کلان گردشگری کشور نسبت به توسعه مراکز آموزشی در استانهای گردشگرپذیر و<br />توسعه امور آموزشی راهنمایان در دانشگاهها برنامهریزی مناسبی صورت گیرد.<br /><br />