رتبه بندی عوامل مؤثر بر موفقیت ائتلاف استراتژیک شرکت های هواپیمایی از دیدگاه خبرگان

Abstract

هدف اصلی این تحقیق رتبه بندی عوامل مؤثر بر موفقیت ائتلاف استراتژیک شرکت های هواپیمایی از دیدگاه خبرگان است.<br />برای این منظور با استفاده از مدل هافمن اشلوسا ) ۱۰۰۲ (، مراحل تشکیل ائتلاف بررسی و عوامل مؤثر بر هر کدام از این مراحل<br />شناسایی شده و پس از آن میزان تأثیر این عوامل بر شاخص موفقیت ائتلاف استراتژیک، میزان رضایت طرفین مشارکت، براساس<br />معیارهای موفقیت مالی، موفقیت در بازار، بهبود وضعیت رقابتی و ماندگاری ائتلاف ارزیابی گردید. در این تحقیق از دیدگاه<br />سیزده نفر از خبرگان صنعت هواپیمایی و روش تحلیل سلسله مراتبی ) AHP ( استفاده شد. در این پژوهش از داده ها و اطلاعات<br />اولیه و ثانویه استفاده گردید. براساس داده های اولیه گردآوری شده از طریق مصاحبه ها و مشاهدات و داده های ثانویه حاصل از<br />مطالعات کتابخانه ای پرسشنامه مرحله اول تدوین گردید، نتایج حاصل از پرسشنامه اول امکان شناسایی عواملی که از نظر خبرگان<br />بیشترین تأثیر را بر موفقیت ائتلاف شرکت های هواپیمایی داشتند، فراهم آورد. در مرحله بعد براساس معیارهای بدست آمده از<br />مبانی نظری تحقیق و مطالعات انجام شده در این زمینه، به رتبه بندی عوامل مذکور براساس میزان تأثیر آن ها بر موفقت ائتلاف از<br />طریق پرسشنامه دوم با روش نحلیل سلسله مراتبی اقدام گردید. مدل به دست آمده به تأثیر تناسب استراتژی شراکت با استراتژی<br />کلان سازمان، حمایت مستمر مدیریت ارشد، وجود توانمندی های مکمل در طرفین، وجود رابطه مبتنی بر اعتماد میان طرفین و<br />توافق دو سازمان در اهداف و ارزش ها در موفقیت یا شکست ائتلاف های استراتژیک اشاره دارد. یافته های تحقیق نشان داد که از<br />میان عوامل و مراحل منتخب، عامل تناسب استراتژی ائتلاف با استراتژی کلان سازمان و مرحله انتخاب شریک بیشترین تأثیر را بر<br />شاخص موفقیت ائتلاف استراتژیک دارد. همچنین مشخص شد که معیار موفقیت بازار، مناسب ترین معیار برای ارزیابی موفقیت<br />ائتلاف استراتژیک شرکت های هواپیمایی است.